ரத்தம்… பதற்றம்… முதலுதவி: ஒரு செயல்முறைக் கையேடு

கிரிக்கெட் போட்டியில் டைவ் அடிக்கும்போது முட்டியில் ஒரு சிராய்ப்பு அல்லது சமையலறையில் கத்தி நழுவி கையில் ஒரு கீறல் என்று நம் அன்றாட வாழ்வில் இதெல்லாம் சர்வ சாதாரணம். ஒரு சின்ன காயம் என்றால் நாமே சமாளித்துவிடுவோம். ஆனால், ரத்தம் பீறிட்டு வந்தால் (Severe Bleeding)? நம்மில் பலருக்கும் அந்த நேரத்தில் கை, கால் ஓடாது. பதற்றம் தொற்றிக்கொள்வது இயல்புதான்.

ஆனால், காயமடைந்தவர் வலியால் துடிக்கும்போது நாம் பதற்றப்பட்டால் எப்படி? அந்த இக்கட்டான நிமிடங்களில் பதற்றத்தை நிர்வகித்து (Panic Management), சரியான முறையில் காயங்களுக்கு முதலுதவி செய்வதுதான் மிக முக்கியம். சின்ன சிராய்ப்புகள் முதல் கடுமையான இரத்தப்போக்கு முதலுதவி (first aid for severe bleeding) வரை, அனைத்து விதமான காயம் மற்றும் இரத்தப்போக்குக்கு முதலுதவி செய்வதற்கான தெளிவான வழிகாட்டுதல்களைத்தான் இங்கே பார்க்கப்போகிறோம். இதன் மூலம், எந்த அவசர நிலையையும் நீங்கள் நம்பிக்கையுடன் கையாளலாம்.

வாங்க, முதலில் ஒரு காயத்தின் தீவிரத்தை எப்படிச் சரியாகக் கணிப்பது என்று பார்க்கலாம்.

ரத்தமா? பதற வேண்டாம்! முதலில் நிலைமையை மதிப்பிடுங்கள்

ரத்தத்தைப் பார்த்தவுடன் நம் இதயத் துடிப்பு மணிக்கு 180 கி.மீ வேகத்தில் எகிறும், மூளை ஒரு கணம் ஸ்தம்பித்துவிடும். இது ரொம்பவே இயல்பு. ஆனால், அந்த முதல் சில விநாடிகளில் நாம் என்ன செய்கிறோம் என்பதுதான் இங்கே முக்கியம். நமது முதல் வேலை, பதற்றத்தை ஒதுக்கிவிட்டுச் சூழ்நிலையை மதிப்பிடுவது (assess the situation) மற்றும் அமைதியாக இருப்பதும்தான்.

பதற்றத்தை நிர்வகித்தல் (Panic Management) ஒன்றும் பெரிய ராக்கெட் அறிவியல் இல்லை. ஒரு எளிமையான நுட்பம் இருக்கிறது. உங்கள் சுவாசத்தில் கவனம் வையுங்கள். இரண்டு நொடிகள் மூச்சை உள்ளே இழுங்கள், நான்கு நொடிகள் அடக்கி வையுங்கள், பின்னர் இரண்டு நொடிகள் வெளியே விடுங்கள். இந்த ‘2-4-2’ சூத்திரம், குழம்பிய மனதைத் தெளிவாக்க உதவும் ஒரு மறுதொடக்கம் பொத்தான் (reboot button) மாதிரிதான்.

மனம் இப்போது உங்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறது. அடுத்து, காயத்தைப் பரிசோதித்தல் வேண்டும். முதலில், இது சாதாரண வெட்டுக்காயமா (minor cuts) அல்லது ஆழமான/அகலமான காயமா (deep or wide wounds) என்று கவனிக்க வேண்டும்.

இரண்டு விஷயங்களை உன்னிப்பாகக் கவனியுங்கள்:

1. ரத்தம் பீறிட்டு வெளியேறுகிறதா?
2. ஒரு சுத்தமான துணியால் பத்து நிமிடங்கள் தொடர்ச்சியாக அழுத்தம் கொடுத்தபிறகும் ரத்தம் நிற்கவில்லையா?

இந்த இரண்டில் எது நடந்தாலும், அடுத்த நொடியே மருத்துவ உதவியை நாடுவதுதான் புத்திசாலித்தனம். இதுவே முறையான காயங்களுக்கு முதலுதவி செய்வதன் முதல் படி.

காயத்தைச் சோதிக்கும்போது, உள்ளே கண்ணாடித் துண்டு, மரச்சில்லு, உலோகம் போன்ற உள்ளே பதிக்கப்பட்ட பொருள்கள் (embedded objects) ஏதேனும் சிக்கியிருக்கிறதா என்றும் பாருங்கள். அப்படி இருந்தால், மிக மிக முக்கியமான எச்சரிக்கை: சினிமா ஹீரோபோல அதை நீங்களே வெளியே எடுக்க முயற்சிக்கவே கூடாது. அது காயத்தை இன்னும் மோசமாக்கி, ரத்தப்போக்கை அதிகப்படுத்திவிடும். அந்த வேலையை மருத்துவ நிபுணர்கள் பார்த்துக்கொள்வார்கள்.

சரி, இப்போது காயத்தின் தன்மையையும் தீவிரத்தையும் ஓரளவுக்குக் கணித்துவிட்டோம். அடுத்து என்ன? ரத்தப்போக்கை எப்படித் திறம்படக் கட்டுப்படுத்துவது என்று விரிவாகப் பார்க்கலாம்.

ரத்தப்போக்கு: நிறுத்திடுவது எப்படி?

காயத்தின் தீவிரத்தை எடைபோட்டு விட்டோம். இப்போது செயல்முறைக்கான நேரம். நம்முடைய முழு கவனமும், ஒரே இலக்கும் இரத்தப்போக்கைக் கட்டுப்படுத்துவதுதான் (Bleeding Control). ஒரு தமனி வெட்டு (arterial cut) ஏற்பட்டால், வெறும் 240 வினாடிகளில், அதாவது நான்கு நிமிடங்களுக்குள், நிலைமை மோசமடைய வாய்ப்பிருக்கிறது. அதனால் ஒவ்வொரு நொடியும் இங்கே பொன்னானது.

ஒரு முதலுதவி செய்பவர் (First responder) ஆக, நாம் பதற்றப்படாமல் செய்ய வேண்டிய செயல்முறைப் படிநிலைகள் இதோ.

முதலில், காயம்பட்டவரை மெதுவாக உட்காரவோ படுக்கவோ வையுங்கள். அவர்ப் பதற்றத்தில் மயக்கமடைவதைத் தவிர்க்க இது முதல் படி.

அடுத்து, ரத்தப்போக்கினை அழுத்த வேண்டும். அதற்குச் சில எளிய ஆனால் மிக முக்கியமான நுட்பங்கள் இருக்கின்றன:

1. நேரடி அழுத்தம் கொடுங்கள் (Applying direct pressure): இதுதான் காயங்களுக்கு முதலுதவி செய்வதில் முதன்மைப் படிநிலை. முதலுதவிப் பெட்டியிலிருந்து ஒரு கிருமியழிக்கப்பட்ட சல்லடைத் துணி (Sterile gauze/dressing) கிடைத்தால் சிறப்பு. இல்லையென்றால், கவலை வேண்டாம். கைக்குக் கிடைக்கும் ஒரு சுத்தமான துணி (Clean cloth) அல்லது உங்கள் சட்டையின் ஒரு பகுதியேகூட போதும். அதைக் காயத்தின் மீது வைத்து, உங்கள் இரண்டு கைகளாலும் விடாமல், உறுதியாக அழுத்தம் கொடுங்கள். காயம் ஆழமாக இருந்தால், துணியைச் சற்று உள்ளே வைத்து அழுத்துவது ரத்த இழப்பை இன்னும் திறம்படக் குறைக்கும்.
2. கிராவிட்டியை நண்பனாக்குங்கள் (Elevating the wound): காயம் கை அல்லது காலிலா? அப்படியானால், அந்தப் பகுதியை இதயத்தைவிட உயரமான இடத்தில் இருக்குமாறு தூக்கிப் பிடிக்கச் சொல்லுங்கள். இது ஒரு எளிய அறிவியல் தான். ரத்தம் மேல்நோக்கிப் பாய்வதை இது கடினமாக்கி, காயத்துக்கான விநியோகத்தைக் குறைக்கும்.
3. நனைந்த துணியை எடுக்காதீர்கள்: ஒரு முக்கியமான விஷயம். நீங்கள் அழுத்திக்கொண்டிருக்கும் துணி ரத்தத்தில் நனைந்துவிட்டதா? பரவாயில்லை. அதை மட்டும் ஒருபோதும் காயத்திலிருந்து எடுத்துவிடாதீர்கள். அப்படிச் செய்தால், இரத்தம் உறைய (clot) உருவாகத் தொடங்கியிருக்கும் சின்ன சின்ன அணைகளை நாமே உடைப்பது போலாகிவிடும். அதற்கு மேல் இன்னொரு புதிய துணியை வைத்து அழுத்தத்தைத் தொடருங்கள்.

இந்தப் படிநிலைகளைச் சரியாகப் பின்பற்றினாலே, பெரும்பாலான கடுமையான இரத்தப்போக்கு முதலுதவி வேலை இங்கே முடிந்துவிடும். ஆனால், சில சமயம் நிலைமை நம் கையை மீறிப் போகலாம். ரத்தம் நிற்கவே அடம்பிடித்தால் என்ன செய்வது? எப்போது அலாரம் பட்டனை அழுத்த வேண்டும்? அடுத்ததாகப் பார்ப்போம்.

மேலும் வாசிக்க :  தீக்காயம்: பதற்றப்படாமல் முதலுதவி செய்வது எப்படி ?

ரத்தம் நிற்பது மட்டும் போதாது: அதிர்ச்சியிலிருந்து காப்பாற்றுவது எப்படி?

எவ்வளவு அழுத்தம் கொடுத்தும் ரத்தம் நிற்க அடம்பிடிக்கிறதா? அப்படியென்றால், உடல் வேறொரு ஆபத்தான கட்டத்திற்குள் நுழைகிறது என்று அர்த்தம். மருத்துவ ரீதியாக இதை ‘ஷாக்’ (Shock) என்பார்கள். சுருக்கமாகச் சொன்னால், அதிக ரத்த இழப்பால் உடலின் ஒட்டுமொத்த அமைப்பும் ‘கிராஷ்’ ஆகப் போகும் அபாய மணி இது. எனவே, கடுமையான இரத்தப்போக்கு முதலுதவி என்பது ரத்தத்தை நிறுத்துவதோடு மட்டும் முடிந்துவிடுவதில்லை; இந்த அதிர்ச்சியின் அறிகுறிகளைக் (Signs of shock) கண்டறிந்து செயல்படுவதும் அதில் அடங்கும்.

அப்போது உடல் சில SOS அறிகுறிகளை அனுப்பும். இந்த அறிகுறிகளில் ஒன்றைக் கண்டால்கூட, நிலைமைத் தீவிரம் என்று நாம் உஷாராகிவிட வேண்டும்:
முகம் வெளிறும்: தோல் வெளிறிப்போய் (Pale skin), சில சமயம் சாம்பல் நிறத்தில் பேய் அறைந்தது போல ஆகிவிடும்.
சுவாசத்தில் மாற்றம்: மாரத்தான் ஓடி முடித்தது போலச் சுவாசம் மிக வேகமாகவும் (Rapid breathing), ஆழமில்லாமலும் இருக்கும்.
நாடித்துடிப்பில் தடுமாற்றம்: நாடியைப் பிடித்துப் பார்த்தால் ஒன்று மிகவும் பலவீனமாகத் துடிக்கும் அல்லது வேகமாத் துடிக்கும்.
குளிர்ந்த உடல்: உடலைத் தொட்டால் ஐஸ் போல ஜில்லென்றும், வியர்வையில் குளித்தது போல ஈரப்பசையுடனும் இருக்கும்.

இந்த அறிகுறிகளில் ஒன்றைப் பார்த்தாலே, நாம் அடுத்த சூப்பர் ஹீரோவாக மாறி வேறு எதுவும் செய்ய முயற்சிக்க வேண்டாம். நமது முதல், தலையாய கடமை, உடனடியாக அவசர மருத்துவ சேவைகளை அழைப்பதுதான் (Call for emergency services).

உதவி வரும் அந்தச் சில நிமிடங்களில், நாம் செய்யக்கூடிய சில முக்கியமான விஷயங்கள் இருக்கின்றன. காயம்பட்டவரை மெதுவாகப் படுக்க வையுங்கள். அவரின் கால்களை மட்டும் ஒரு பை அல்லது தலையணை வைத்துச் சுமார் ஒரு அடி உயர்த்திப் பிடிப்பதன் மூலம், மூளைக்குச் செல்லும் ரத்த ஓட்டத்தைச் சீராக வைக்கலாம். அவரை ஒரு போர்வை (Blanket) கொண்டுப் போர்த்தி, உடலின் வெப்பநிலையைச் சர்வ ஜாக்கிரதையாகப் பராமரிப்பதும் (Maintaining body warmth) மிக அவசியம். குளிர், நிலையை இன்னும் மோசமாக்கிவிடும்.

மேலும், காயம் மிக ஆழமாக இருப்பதும், காயம்பட்ட பகுதி மரத்துப்போவதும் அதிர்ச்சியின் (shock) அபாயத்தை அதிகரிக்கும் அறிகுறிகளாகும். எனவே, இவற்றைக் கவனித்தால் ஒரு நொடிகூட தாமதிக்காமல் மருத்துவ உதவியை நாட வேண்டும். இது வெறும் முதலுதவி இல்லை, உயிர்க் காக்கும் போராட்டம்.

முதலுதவி: இது தொழில்நுட்பம் மட்டுமல்ல, ஒரு மனநிலை!

ரத்தத்தை நிறுத்தியாச்சு, ஷாக் அறிகுறிகளையும் கவனிச்சாச்சு. ஒரு வழியாக, ஆம்புலன்ஸ் வரும்வரை நிலைமையைச் சமாளித்துவிட்டோம். இங்கே ஒரு முதலுதவி செய்பவராக நமது பங்கு, ஒரு மருத்துவ நிபுணர் வரும்வரையிலான தற்காலிகப் பாலம்தான். நாம் ஒன்றும் சினிமா சூப்பர்ஹீரோக்கள் இல்லை; ஆனால் அந்தச் சில இக்கட்டான நிமிடங்களுக்கு, காயம்பட்டவருக்கு நாம் மட்டுமே நம்பிக்கை.

ஆனால், ஒரு விபத்து நடந்த பிறகு யோசிப்பதை விட, அதற்கு முன்பே தயாராக இருப்பதுதான் புத்திசாலித்தனமான அணுகுமுறை. இதைத்தான் ‘அவசரகால தயார்நிலை’ (Emergency Preparedness) என்கிறார்கள். இது ஒன்றும் பெரிய ராக்கெட் அறிவியல் இல்லை, சில எளிமையான படிகள்தான்:

உங்கள் திறன்பேசியில் விளையாட்டுகள், இதர செயலிகள் இருப்பது போல, 100 அல்லது 108 போன்ற அவசர எண்களை வேக டயலில் சேமித்து வைப்பது (Saving emergency numbers) அவசியம்.

வீட்டில் ஒரு மூலையில் தூசி படிந்திருக்கும் பழைய பெட்டிகளுக்குப் பதிலாக, அத்தியாவசிய பொருட்கள் அடங்கிய ஒரு முறையான முதலுதவிப் பெட்டியை (First aid kit) எப்போதும் தயாராக வைத்திருக்க வேண்டும்.

வாய்ப்புக் கிடைத்தால், ஒரு முறையான முதலுதவி பயிற்சி பெறுவது (Getting first aid training) உங்களை இன்னும் நம்பிக்கையானவராக மாற்றும்.

நினைவில் கொள்ளுங்கள், காயம் மற்றும் இரத்தப்போக்குக்கு முதலுதவி தேவைப்படும் தருணம், பதற்றப்படுவதற்கான நேரம் அல்ல; அது அறிவோடும் நிதானத்தோடும் செயல்படுவதற்கான நேரம். இந்தச் சின்ன சின்ன தயாரிப்புகள்தான், தேவையான நேரத்தில் ஒரு உயிரைக் காப்பாற்றும் பெரிய ஆயுதங்கள்.