மாரடைப்பு முதலுதவி: உயிரைக் காக்கும் சில நிமிடங்கள்!

நம்ம கண் முன்னாடி ஒருத்தர்த் திடீர்னு நெஞ்சைப் பிடிச்சுட்டுச் சுருண்டு விழுந்தா என்ன செய்வோம்? ஒரு கணம் நமக்குக் கையும் ஓடாது, காலும் ஓடாது. சுத்தி வேடிக்கைப் பார்க்க ஒரு கூட்டம் கூடிடும். இதுதான் யதார்த்தம்.

ஆனா, மாரடைப்பு (Myocardial Infarction) என்பது ஒரு தீவிரமான மருத்துவ அவசரநிலை (Medical Emergency). ஒவ்வொரு நொடியும் தங்கம் மாதிரி. இதயத்துக்கு ரத்தம் கொண்டுபோற குழாயில் அடைப்பு ஏற்பட்டு, இதயத் தசைகளுக்கு ஆக்சிஜன் சப்ளை நின்றுபோகும் ஒரு பயங்கரமான நிகழ்வு இது.

இப்படிப்பட்ட சமயத்தில் பதற்றப்படுவது சகஜம்தான். ஆனால், அந்த நேரத்தில் நாம் பதறாமல் செய்யும் சரியான மாரடைப்புக்கான முதலுதவி (First Aid), ஒருவரின் உயில் பிழைக்கும் கணிசமான வாய்ப்பை அதிகப்படுத்தும்.

எனவே, என்ன செய்ய வேண்டும், என்ன செய்யவே கூடாது என்பதில் நமக்கு ஒரு தெளிவான புரிதல் மிக அவசியம். இது ஒரு உயிரைக் காப்பாற்ற உதவும் ஒரு முக்கியமான தகவல். இதற்கு நாம் செய்ய வேண்டிய முதல் படி, மாரடைப்பின் அறிகுறிகளைச் சரியாக அடையாளம் காண்பதுதான். வாருங்கள், அவற்றை இப்போது விரிவாகப் பார்ப்போம்.

உடல் காட்டும் அபாய அறிகுறிகள் : மாரடைப்பின் அறிகுறிகள்

மாரடைப்பு, அதாவது Heart Attack (Myocardial Infarction) என்றவுடன், நம்மில் பலரும் சினிமாவில் வருவது போல ஒருவர்ச் சட்டென நெஞ்சைப் பிடித்துக்கொண்டு சரிவதைத்தான் நினைப்போம். அது ஓரளவுக்கு உண்மையும்கூட. ஆனால், அத்தனை நாடகமாக இல்லாமல், மிகச் சாதாரணமாகவும் இதன் அறிகுறிகள் தென்படலாம்.

முதன்மையான அறிகுறி, மார்பு வலி அல்லது அசௌகரியம் (Chest pain or discomfort) தான். நெஞ்சின் நடுவில் யாரோ ஒரு யானையை ஏற்றி வைத்தது போன்ற அழுத்தம், இறுக்கம் அல்லது வலி. இந்த உணர்வு சில நிமிடங்கள் நீடிக்கலாம் அல்லது விட்டுவிட்டும் வரலாம்.

ஆனால், கதை இத்துடன் முடிவதில்லை. மார்பு வலி மட்டுமே அறிகுறி என்று நினைத்தால் அது தவறு. சிலருக்கு மார்பு வலியே இல்லாமல் கூட மாரடைப்பு ஏற்படலாம். திடீரென மூச்சுத்திணறல் (Shortness of breath) வரலாம். காரணம் இல்லாமல் உடல் சில்லிட்டுப் போய்க் குளிர்ந்த வியர்வை (Cold sweats) கொட்டலாம். அதனுடன் குமட்டல் அல்லது வாந்தி (Nausea or vomiting), லேசான தலைவலி (Headache) போன்றவையும் சேர்ந்துகொள்ளலாம்.

சில சமயம், இந்த வலி மார்போடு நின்றுவிடாமல், நமது தாடை, கழுத்து, முதுகு அல்லது கைகளுக்கும் (Pain in jaw, neck, back, or arms) பயணம் செய்யும்.

இங்குதான் நம்மில் பலர் ஒரு பெரிய தவற்றைச் செய்கிறோம். நெஞ்செரிச்சல், குமட்டல் போன்ற அறிகுறிகளைப் பார்த்தவுடன், இது ஏதோ செரிமான பிரச்சனை / அஜீரணம் (Digestive issues / Indigestion) என்று நாமே ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிடுவோம். வாயு கோளாறு என்று ஒரு சோடாவைக் குடித்துவிட்டு அடுத்த வேலையைப் பார்க்கப் போய்விடுவோம். இது மிகவும் அபாயகரமான அலட்சியம்.

குறிப்பாகப் பெண்களுக்கு அறிகுறிகள் இன்னும் நுட்பமானவையாக இருக்கலாம். திடீரென ஏற்படும் அதீதச் சோர்வு, உடல் வலி (Body aches) அல்லது ஒருவிதமான பொதுவான உடல்நலக்குறைவு (Malaise) கூட மாரடைப்பின் சமிக்ஞையாக இருக்கலாம்.

இந்த அறிகுறிகளில் ஏதேனும் ஒன்று சில நிமிடங்களுக்கு மேல் நீடித்தால், அதைச் சாதாரணமாக எடுத்துக்கொள்ளாதீர்கள். இந்த அபாய அறிகுறிகளைச் சரியாக அடையாளம் காண்பதுதான், ஒருவருக்கு நாம் செய்யப்போகும் மாரடைப்புக்கான முதலுதவியின் மிக முக்கியமான முதல் படி. இந்த அறிகுறிகளைப் புரிந்துகொண்டால் தான், அடுத்ததாக உயிர்காக்கும் நடவடிக்கைகளை நாம் சரியாக எடுக்க முடியும்.

உயிர்காக்கும் சில நிமிடங்கள்: இதோ உங்கள் செயல்முறைத் திட்டம்!

சரி, உடல் காட்டுகிற அபாய அறிகுறிகளைப் புரிந்துகொண்டோம். அடுத்து என்ன? அந்த இக்கட்டான நிமிடங்களில் பதற்றத்தில் உறைந்து நிற்காமல், சரியாகச் செயல்படுவதுதான் ஒரு உயிரைக் காப்பாற்றும். இதோ நீங்கள் பின்பற்ற வேண்டிய ஒரு எளிமையான செயல் திட்டம்.

முதல் வேலை, ஒரு நொடி கூட யோசிக்காமல் போனை எடுத்து 108-க்கு டயல் செய்வதுதான். இதுதான் நீங்கள் செய்யவேண்டிய முதல் மற்றும் மிக முக்கியமான மாரடைப்பு முதலுதவி. ஒருவர்ப் போனில் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே, மற்றவர்கள் அடுத்தகட்ட வேலைகளில் இறங்கலாம். இங்கே குழுவாகச் சேர்ந்து வேலைச் செய்வது ரொம்ப முக்கியம்.

அடுத்து, பாதிக்கப்பட்டவரைப் பதற்றப்படுத்தாமல், “பயப்படாதீங்க, ஒண்ணும் ஆகாது, உதவி வந்திடும்” என்று தைரியம் சொல்லுங்கள். அவரை ஒரு சுவரில் சாய்த்து, முழங்கால்களை மடக்கிக் கொண்டு தரையில் உட்கார வையுங்கள். இந்த நிலை இதயத்தின் மீதான அழுத்தத்தைக் குறைக்கும். இறுக்கமான சட்டை, பெல்ட் போன்றவற்றையும் தளர்த்திவிடுங்கள். அப்போதுதான் அவரால் நிம்மதியாக மூச்சுவிட முடியும்.

நோயாளி (Patient) சுயநினைவோடு இருந்தால், அவருக்கு ஆஸ்பிரின் ஒவ்வாமை (allergy) இல்லை என்று உங்களுக்கு உறுதியாகத் தெரிந்தால் மட்டும், ஒரு மெல்லக்கூடிய ஆஸ்பிரின் (chewable aspirin) மாத்திரையை மென்று விழுங்கச் சொல்லலாம். இது ரத்த குழாய்களில் கட்டுகள் உருவாவதைக் குறைத்து, இதயத்துக்கான ரத்த ஓட்டத்தைச் சீராக்க உதவும். ஆனால் கவனம், சுயநினைவு இல்லாதவர் வாயில் எதையும் திணிக்க முயற்சிக்கவே கூடாது.

ஒருவேளை, அவர்ச் சுயநினைவை இழந்து, மூச்சு பேச்சு இல்லாமல் போனால்? இதுதான் மிகவும் கடினமான நிலை. இங்கேதான் இதய நுரையீரல் புத்துயிர்ப் பெறுதல் (CPR (Cardiopulmonary Resuscitation)) என்கிற உயிர்காக்கும் உத்தி தேவைப்படுகிறது. CPR என்றதும் பயந்துவிட வேண்டாம். உதவி செய்பவர் (Bystander / Helper), சரியான முறையில் மார்பு அழுத்தம் (Chest compressions) கொடுத்தாலே போதும்.

உங்கள் கைகளை ஒன்றன் மீது ஒன்றாக வைத்து, நோயாளியின் மார்பு எலும்பின் மையத்தில், நிமிடத்திற்கு 100 முதல் 120 முறை என்ற வேகத்தில் அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டும். கிட்டத்தட்ட 220 வோல்ட் மின்சாரம் பாய்ந்தது போன்ற ஒரு அவசர நிலையில், உங்கள் கைகளின் வேகம் தான் அந்த நபரின் உயிர். இந்த வேகத்தை நினைவில் வைக்க ஒரு சின்ன குறிப்பு: Bee Gees-இன் ‘Stayin’ Alive’ பாட்டின் ரிதம் இதற்குச் சரியாகப் பொருந்தும். சரியான நேரத்தில் செய்யப்படும் இந்த மாரடைப்புக்கான முதலுதவி, உயிர்ப் பிழைக்கும் வாய்ப்பை இரண்டு, மூன்று மடங்கு அதிகரிக்கும்.

இந்த அத்தியாவசியமான வழிமுறைகளைச் செய்வது ஒருபக்கம் என்றால், பதற்றத்தில் நாம் செய்யக்கூடிய சில பொதுவான தவறுகளைத் தவிர்ப்பது இன்னொரு பக்கம். அதை அடுத்த பகுதியில் விரிவாக அலசுவோம்.

மாரடைப்பு முதலுதவி: இந்தத் தவறுகளைத் தெரியாமல் கூடச் செய்துவிடாதீர்கள்

ஒருவருக்குத் திடீரென நெஞ்சு வலிக்கிறது. வியர்த்துக் கொட்டுகிறது. நாம் என்ன செய்வோம், உடனே பதறுவோம். உதவிக்கு ஆளைத் தேடுவோம். சரிதான். ஆனால், ஒரு உயிரைக் காக்கும் முயற்சியில், நாம் செய்ய வேண்டியவை எவ்வளவு முக்கியமோ, அதைவிட முக்கியம் நாம் செய்யக் கூடாதவை. நல்ல நோக்கத்தில் நாம் செய்யும் சில சாதாரண தவறுகள்கூட, நிலைமையை மோசமாக்கிவிடக்கூடும்.

அப்படிப்பட்ட தவறுகளின் பட்டியல் இதோ:
பயந்த நிலைக்குச் செல்வது: ஐயோ, என்ன செய்வது என்று கையும் காலும் ஓடாமல் பதற்றப்படுவதுதான் முதல் தவறு. உங்கள் பதற்றம், சுற்றி இருப்பவர்களையும் தொற்றிக்கொள்ளும். தெளிவான சிந்தனைத் தடைபடும். ஆம்புலன்ஸை (உதாரணமாக, 108 என்ற எண்ணை) அழைப்பது போன்ற முக்கியமான செயல்கள் தாமதமாகும். முதலில், மூச்சை இழுத்துவிட்டு நிதானமாகுங்கள்.

பாதிக்கப்பட்டவரைத் தனியாக விடுவது: மருத்துவ உதவி வரும் வரை, பாதிக்கப்பட்ட நபரை ஒரு நொடிகூட தனியாக விட்டுவிடாதீர்கள். ‘நான் போய் மருத்துவரைக் கூட்டிட்டு வர்றேன்’ என்று அவரைத் தனியாக விட்டுவிட்டு ஓடுவது ஆபத்து. உங்கள் இருப்பு, அவருக்கு மிகப்பெரிய மனத் தைரியத்தைக் கொடுக்கும்.

அறிகுறிகளைச் சாதாரணமாக ஆக எடுத்துக்கொள்வது: இதுதான் நம்மில் பலர்ச் செய்யும் மிகப்பெரிய அபத்தமான தவறு. “இது வெறும் வாயு கோளாறு தான், ஒரு ஏப்பம் விட்டா சரியாயிடும்” என்று அறிகுறிகளைச் சாதாரணமாகப் புறக்கணிப்பது. மாரடைப்பு முதலுதவி என்பது அறிகுறிகளைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்வதில் தொடங்குகிறது. நேரம்தான் இங்கே தங்கம். அறிகுறிகள் தானாகச் சரியாகும் என்று காத்திருக்காதீர்கள்.

நடக்க முயற்சிப்பது: பாதிக்கப்பட்டவரை நடக்கவோ, சுயமாக வாகனம் ஓட்டவோ ஒருபோதும் அனுமதிக்காதீர்கள். “கொஞ்சம் நடந்து பாருங்க, சரியாயிடும்” என்றோ, “நானே வண்டியை ஓட்டிட்டுப் போயிடுறேன்” என்றோ அவர்கள் சொன்னாலும் கேட்காதீர்கள். எந்தவொரு சின்ன உடல் உழைப்பும் இதயத்தின் மீதான அழுத்தத்தை அதிகரித்து, நிலைமையை விபரீதமாக்கிவிடும்.

தண்ணீர் அல்லது உணவு கொடுப்பது: சுயநினைவுடன் இருந்தாலும் சரி, மருத்துவரின் ஆலோசனை இல்லாமல் எதையும் குடிக்கவோ, சாப்பிடவோ கொடுக்க வேண்டாம். இது நமது கலாச்சாரபூர்வமான முதல் உதவியாக இருக்கலாம், ஆனால் இது பிற்கால மருத்துவ சிகிச்சைகளில் சிக்கல்களை ஏற்படுத்தக்கூடும்.

ஆக, சரியான மாரடைப்புக்கான முதலுதவி என்பது சில விஷயங்களைச் செய்வதில் இல்லை, சில முக்கியமான தவறுகளைச் செய்யாமல் இருப்பதில்தான் இருக்கிறது.

மேலும் வாசிக்க :  திடீர் மயக்கம்… பதறாமல் உதவுவது எப்படி?

முதலுதவி செய்யத் தயக்கமா? சட்டம் உங்கள் பக்கம்தான்!

நம்ம கண் முன்னாடி ஒருத்தர் மாரடைப்பால் துடிக்கும்போது, நமக்கே ஒருவிதமான மன அழுத்தம் (Psychological Impact) ஏற்படுவது இயல்புதான். உதவ வேண்டும் என நினைத்தாலும், ‘சரியாகச் செய்கிறோமா, தவறாகிவிடுமா?’ என்கிற ஒரு நொடித் தயக்கம் எல்லோருக்குள்ளும் எட்டிப் பார்க்கும்.

இந்தத் தயக்கத்தைத் தாண்டி, பலரைப் பின்வாங்க வைப்பது சட்டரீதியான பயம்தான். ‘நல்லது செய்யப் போய் ஏதாவது ஏடாகூடமாகி, நம்மை நீதிமன்றம் வழக்குன்னு அலைய வச்சிடுவாங்களோ?’ என்ற எண்ணம் ஓடும். இந்த ஒரு விஷயம் தெரியாததால்தான், அவசர எண்ணான 100-க்கு போன் செய்துவிட்டுப் பலரும் ஒதுங்கி நின்றுவிடுகிறோம்.

ஆனால், உதவி செய்யும் உங்களைப் பாதுகாக்க ‘நல்ல சமாரியன் சட்டம்’ (Good Samaritan Law) என்றொரு கவசம் இருக்கிறது என்பதைத் தெரிந்துகொள்ளுங்கள். இந்தச் சட்டத்தின்படி, எந்தப் பிரதிபலனும் எதிர்பார்க்காமல் நல்லெண்ணத்துடன் நீங்கள் முதலுதவி செய்யும்போது, எதிர்பாராத விளைவுகள் ஏற்பட்டால், நீங்கள் சட்டப்படி பொறுப்பாக மாட்டீர்கள்.

ஆக, நாம் வழங்கும் அந்த உடனடியான மாரடைப்புக்கான முதலுதவி, பாதிக்கப்பட்டவரின் உயிர்ப் பிழைக்கும் வாய்ப்பை (Survival Rate) நிச்சயம் அதிகரிக்கிறது. ஒரு உயிரைக் காப்பாற்ற நீங்கள் மருத்துவராக இருக்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை; சட்டமும் மனசாட்சியும் உங்கள் பக்கம் இருக்கும்போது, சரியான நேரத்தில் செயல்படும் ஒரு சக மனிதராக இருந்தாலே போதும்.