
இந்த இணையதள யுகத்தில், தகவல்களுக்குப் பஞ்சமே இல்லை. குறிப்பாக, உணவுபற்றிய தகவல்களுக்கு. காலையில் ஃபோனைத் திறந்தால் போதும், ‘இதைச் சாப்பிட்டால் கேன்சர் வராது’, ‘அதைச் சாப்பிட்டால் தொப்பைக் கரையும்’ என்று விதவிதமான செய்திகள் வாட்ஸ்அப்பில் வரிசைகட்டி நிற்கும். இது ஒருபக்கம் என்றால், நம் 80 வயதுப் பாட்டி சொன்ன வைத்தியம் இன்னொரு பக்கம். இரண்டில் எதை நம்புவது, எதை விடுவது என்று நமக்குப் பல நேரங்களில் குழப்பமே வந்துவிடும்.
இந்தக் குழப்பம் யாருக்கு அதிகம் என்றால், தங்கள் குழந்தைகளின் ஆரோக்கியத்தில் கண்ணும் கருத்துமாக இருக்கும் பெற்றோர்களுக்கும், குடும்பத்தின் சுவைக்கும் ஆரோக்கியத்துக்கும் இடையில் தினமும் ஒரு சின்ன யுத்தம் நடத்தும் நம் வீட்டுப் பெண்களுக்கும் தான். இப்படிப் பரவும் பல உணவுக் கட்டுக்கதைகள், அறிவியல் ஆதாரம் இல்லாத வெறும் நம்பிக்கைகள்தான். சிறு வயதில் பழகும் நல்ல உணவுப் பழக்கம்தான் ஒருவரின் வாழ்நாள் ஆரோக்கியத்துக்கு அஸ்திவாரம் என்பதால், இதில் தெளிவாக இருப்பது மிக முக்கியம்.
வாருங்கள், பரவலாக நம்பப்படும் சில பொதுவான உணவுபற்றிய கட்டுக்கதைகளை (food myths) அறிவியல் துணையுடன் உடைத்து, உண்மைகளை அலசுவோம். முதலில், பலரும் வில்லனாகப் பார்க்கும் கொழுப்புகள் மற்றும் கார்போஹைட்ரேட்டுகள் பற்றிய தவறான அபிப்பிராயங்களிலிருந்து தொடங்குவோம்.
கொழுப்பு, கார்போஹைட்ரேட்: பிரச்சனையா, இல்லை நன்மையா ?
உணவுப் பழக்கத்தைப் பற்றிப் பேசும்போது, நம்மில் பலர் முதலில் கைக்காட்டும் இரண்டு சந்தேக நபர்கள்: கொழுப்புகள் (Fats) மற்றும் கார்போஹைட்ரேட்டுகள் (Carbohydrates). எடை அதிகரிப்பு (Weight Gain) என்றாலே, இந்த இருவரையும் வில்லன்களாகப் பார்க்கும் பழக்கம் நமக்கு அதிகம். ஆனால், விஷயம் அவ்வளவு எளிமையான விஷயம் இல்லை.
உண்மையில், எல்லாக் கொழுப்புகளும் ஒன்றல்ல. சினிமாவில் வரும் நல்ல போலீஸ், கெட்ட போலீஸ் போல, கொழுப்பிலும் நல்ல கொழுப்புகள் (Good Fats) மற்றும் கெட்ட கொழுப்புகள் (Bad Fats) என இரண்டு பிரிவுகள் உண்டு. இதில், துரித உணவுகளில் ஒளிந்திருக்கும் கெட்ட கொழுப்புகள் (Bad Fats) -ஐ அதிகமாகச் சாப்பிட்டால், அது உடல் பருமன் எனப்படும் தேவையற்ற எடை ஏற்றம் (Weight Gain) மற்றும் இதய நோய் (Heart Disease) போன்ற பிரச்சினைகளுக்குச் சிவப்பு கம்பளம் விரிக்கும். ஆனால், அவகாடோ, நட்ஸ், மீன் போன்றவற்றில் இருக்கும் நல்ல கொழுப்புகள் (Good Fats) நம் உடலுக்கு ஒரு வரம். வைட்டமின் A, D, E, K போன்ற அத்தியாவசிய வைட்டமின்களை நம் உடல் கிரகித்துக்கொள்ள இவர்கள்தான் உதவுகிறார்கள்.
இதே கதைதான் கார்போஹைட்ரேட்டுகள் (Carbohydrates)-க்கும். இதிலும் நல்லவர், கெட்டவர் உண்டு. முழு தானியங்கள், சிறுதானியங்கள், காய்கறிகளில் இருக்கும் சிக்கலான கார்போஹைட்ரேட்டுகள் (Complex Carbohydrates) ஒரு நல்ல நண்பனைப் போல, உடலுக்குத் தேவையான ஆற்றலை நிதானமாக, சீராக வழங்கும். ஆனால், வெள்ளைப் பிரெட், சர்க்கரைச் சேர்த்த நொறுக்குத்தீனிகள், பேக்கரிப் பொருட்களில் இருக்கும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட கார்போஹைட்ரேட்டுகள் (Refined Carbohydrates), நம் ரத்தத்தில் சர்க்கரையின் அளவை ராக்கெட் வேகத்தில் ஏற்றி, சிறிது நேரத்திலேயே மீண்டும் பசியைத் தூண்டிவிடும் வில்லன்கள்.
இங்குதான் ஒரு மார்க்கெட்டிங் தந்திரமும் ஒளிந்திருக்கிறது. குறைந்த கொழுப்புள்ள பொருட்கள் (‘low-fat’) என்று லேபிள் ஒட்டப்பட்ட பல பொருட்களில், கொழுப்பைக் குறைத்துவிட்டு, சுவைக்காக அதிகச் சர்க்கரையை (அதாவது, Refined Carbohydrates) சேர்த்திருப்பார்கள். நாமும் ஆரோக்கியம் என்று நினைத்து அதை வாங்கிச் சாப்பிடுவது, பரவலாக நம்பப்படும் மற்றொரு உணவுக் கட்டுக்கதைதான். எனவே, ஒரு உணவை ஒட்டுமொத்தமாக ஒதுக்குவதை விட, அதில் சரியான வகையைத் தேர்ந்தெடுத்து அளவோடு உண்பதே புத்திசாலித்தனம்.
சரி, அவகாடோ, முழு தானியங்கள் எல்லாம் ஓகே. ஆனால் நம்ம ஊர் இட்லி, தோசையின் கதி என்ன? அவற்றையும் பிரச்சனைகள் பட்டியலில் சேர்க்க வேண்டுமா? அடுத்த பகுதியில் அலசுவோம்.
மேலும் வாசிக்க : வாட்ஸ்அப் மருத்துவர் : கட்டுக்கதைகளும் உண்மைகளும்
பாரம்பர்ய உணவுகள்பற்றிய ஒரு ‘ஆரோக்கியமான’ பார்வை!
அப்பாடா, நம்ம ஊர் விஷயத்துக்கு வந்தாச்சு. சரி, நம் இட்லி, தோசையின் கதி என்ன? அவற்றையும் பிரச்சனைகள் பட்டியலில் சேர்த்துவிடலாமா? வேண்டவே வேண்டாம். நம்முடைய பாரம்பரிய உணவுகள் ஆரோக்கியமற்றவை, அவற்றை முற்றிலுமாகத் தவிர்க்க வேண்டும் என்பதும் பரவலாகப் பரப்பப்படும் ஒரு தேவையற்ற உணவு கட்டுக்கதைதான்.
இன்றைய பல தமிழ் வீடுகளில் அம்மாக்களின் முக்கியக் கவலையே இதுதான். “பையன் ஜிம்முக்குப் போறான், தோசை வேண்டாங்குறான். ஆனா அவனுக்குப் பிடிச்சதும் அதுதான். என்னதான் செய்யுறது?” இந்தக் குழப்பத்திற்குத் தீர்வு, இட்லி தோசையைச் சமையலறையிலிருந்து வெளியேற்றுவதில் இல்லை; மாறாக, அதன் செய்முறையில் ஒரு சின்ன மாற்றம் செய்வதில் இருக்கிறது.
உதாரணமாக, வழக்கமான தோசை மாவுடன் ஒரு கைப்பிடி கேழ்வரகு அல்லது தினை மாவைக் கலந்து தோசை வார்த்துப் பாருங்கள். சுவையில் ஒரு புது பரிமாணம் கிடைப்பதோடு, ஊட்டச்சத்தும் கூடுதலாகக் கிடைக்கும். பூரி சுடும்போது கோதுமை மாவுடன் கொஞ்சம் கம்பு மாவைச் சேர்ப்பது ஒரு நல்ல யோசனை. சமைக்கும்போது, சுவை இல்லாத சுத்திகரிக்கப்பட்ட எண்ணெய்களுக்குப் (Refined Oil) பதிலாக, நம் பாரம்பரிய மணமிக்க நெய் அல்லது நல்லெண்ணெய் போன்ற நல்ல கொழுப்புகளைப் பயன்படுத்துவது, ஆரோக்கியத்திற்கு நாம் செய்யும் மரியாதை.
குறிப்பாக, நம் குழந்தைகள் சாப்பிடும் விஷயத்தில் இந்தக் கவனம் மிக அவசியம். கடைகளில் கலர்க் கலராகப் பாக்கெட்டுகளில் விற்கும் சர்க்கரை மிட்டாய்களுக்குப் பதிலாக, வீட்டிலேயே சிறுதானிய லட்டு அல்லது பேரீச்சை உருண்டையெனச் செய்து கொடுத்தால், ஆரோக்கியத்தோடு உங்கள் பாசமும் சேர்ந்து உள்ளே போகும்.
ஆக, நமக்கு விருப்பமான உணவுகளை வெறுத்து ஒதுக்கத் தேவையில்லை, அவற்றைப் புத்திசாலித்தனமாக மாற்றியமைத்தால் போதும் என்பது புரிகிறது. ஆனால், “சாப்பிடாமலே இருந்தால் இன்னும் வேகமாக எடைக் குறையுமே” என்று ஒரு குழு நம்புகிறது. உணவையே தவிர்ப்பது நல்ல யோசனைதானா? அடுத்ததாக அதையும் கொஞ்சம் அலசுவோம்.
பட்டினிப் புரட்சி: எடைக் குறையுமா, இல்லைக் கூடுமா ?
சரி, நல்ல கொழுப்பு, சிக்கலான கார்போஹைட்ரேட் எல்லாம் ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். காலையில் ஆபீஸ் போகும் அவசரத்தில் காலை உணவைத் தவித்தால், நேரமும் மிச்சம், எடையும் குறையும்’ – இது நம்மில் பலரது வழக்கமான செயல். ஆனால், இதுவும் பரவலாக நம்பப்படும் ஒரு வழக்கமான உணவுக் கட்டுக்கதைத் தான்.
உண்மையில் நடப்பது என்னவென்றால், நம் உடல் ஒரு புத்திசாலி இயந்திரம். நீங்கள் அதற்கு எரிபொருள் (அதாவது உணவு) கொடுப்பதை நிறுத்தியதும், அது உடனே ‘அவசரநிலை’டுக்கு மாறிவிடுகிறது. ‘அடுத்து எப்போது சாப்பாடு கிடைக்குமோ தெரியாது, இருக்கிற சக்தியைச் சேமித்து வைப்போம்’ என்று தனது வளர்சிதை மாற்றம் (Metabolism) வேகத்தைக் குறைத்துவிடும். இதன் விளைவுவாக உங்கள் வளர்சிதை மாற்ற விகிதம் (Metabolic Rate) குறைகிறது. இதனால், பின்னர் நீங்கள் சாதாரணமாகச் சாப்பிட்டால்கூட, அது சுலபமாகக் கொழுப்பாக மாறி, எடை அதிகரிப்பு (Weight Gain) பிரச்சனையை இன்னும் தீவிரமாக்கிவிடும்.
அது மட்டுமல்ல. காலையிலிருந்து பட்டினி கிடந்து, மதியம் சாப்பிட உணவு மேசையில் உட்கார்ந்தால் அதிகப்படியான, முன்னால் இருப்பதை எல்லாம் ஒரு பிடி பிடித்துவிடுவோம். இதைத்தான் Overeating or Binge Eating, அதாவது அளவுக்கு அதிகமாகச் சாப்பிடுவது என்கிறார்கள். காலை உணவைத் தவிர்த்ததன் மூலம் நீங்கள் சில நூறு கலோரிகளைச் சேமித்ததாக நினைப்பீர்கள். ஆனால் மதியப் பசிவெறியில் அதைவிட இரண்டு மடங்கு கலோரிகளை உள்ளே தள்ளியிருப்பீர்கள். கணக்குப் பார்த்தால், நஷ்டம்தான்.
அப்படியானால், சரியான வழி என்ன? பட்டினி கிடந்து உடலை வருத்துவதற்குப் பதிலாக, அதைச் சந்தோஷமாக வைத்திருப்பதுதான். அதாவது, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக, அடிக்கடி உணவுகளை உண்பது (Eating Small, Frequent Meals). மூன்று வேளைப் பெரிய சாப்பாடாக இல்லாமல், ஐந்து அல்லது ஆறு சிறிய உணவுகளாகப் பிரித்துச் சாப்பிடுவது. இப்படிச் செய்யும்போது, உடலின் வளர்சிதை மாற்றம் எப்போதுமே இயக்கத்திலேயே இருக்கும். பசி நம்மைப் அதிகப்படியாக வாட்ட செய்யாது. குறிப்பாக, ஊட்டச்சத்து நிறைந்த உணவுகளை இப்படித் தேர்ந்தெடுப்பது, நாள் முழுவதும் நம்மை ஆற்றலுடன் வைத்திருக்க உதவும்.
ஆக, உணவைத் தவிர்ப்பது என்பது எடைக் குறைப்புக்கு உதவாது என்பது மட்டுமல்ல, அது ஒரு எதிர்மறை விளைவையே ஏற்படுத்தும் என்பது இப்போது புரிகிறது. இந்த உணவுபற்றிய கட்டுக்கதைகளை எல்லாம் உடைத்துவிட்டோம்.
ஆக, கடைசி பட்டியல் என்ன?
சரி, கொழுப்பை வில்லனாக்கி, இட்லியைக் குற்றவாளிக்கூண்டில் ஏற்றி, பட்டினியை ஒரு புரட்சியாகப் பார்த்த ஒரு நீண்ட பயணத்தின் முடிவுக்கு வந்துவிட்டோம். நாம் இதுவரை அலசி ஆராய்ந்த இந்த உணவுக் கட்டுக்கதைகள் (food myths) பலவற்றுக்கும் பின்னால் பெரிய அறிவியல் உண்மைகள் (Scientific Facts) எதுவும் இல்லை என்பது இப்போது தெளிவாகியிருக்கும். பெரும்பாலும், பாதி புரிதலும், மீதி சந்தைப்படுத்திடுதல் தந்திரங்களும்தான்.
அப்படியானால், தீர்வு என்னவென்றால் கடுமையாக உணவுமுறை என்று சொல்லி உடலை வருத்திக்கொள்வதோ, உணவுகளை ‘நல்லது’, ‘கெட்டது’ என்று கருப்பு-வெள்ளையாகப் பிரித்துப் பார்ப்பதோ அல்ல. உண்மையான தீர்வு, மிக எளிமையான ஒரு விஷயத்தில் இருக்கிறது: சமச்சீரான உணவு (Balanced Diet).
இந்த அணுகுமுறை, உணவுடன் ஒரு சண்டையில்லாத, பாசிட்டிவ் உறவை (Positive relationship with food) உருவாக்க உதவுகிறது. உணவை எதிரியாகப் பார்க்காமல், நம் உடலுக்குத் தேவையான எரிபொருளாக, நண்பனாகப் பார்க்கும் மனநிலை இது. இதன் நோக்கம், தராசில் தெரியும் எடையை மட்டும் குறைப்பதல்ல; நம் ஒட்டுமொத்த ஆரோக்கியத்தையும் (Overall Well-being) மேம்படுத்துவதுதான். காலையில் சுறுசுறுப்பாக எழுவதிலிருந்து, இரவு நிம்மதியாக உறங்குவது வரை எல்லாமே இதில் அடங்கும்.
எனவே, இனி வாட்ஸ்அப்பில் வரும் எந்த உணவு அறிவுரையையும் அப்படியே நம்பி அதைப் பிறருக்கும் பகிருவதற்கு முன், ஒரு நிமிடம் யோசிப்போம். உண்மைகளை நாமே தேடி, சிந்தித்து முடிவெடுப்போம். ஏனென்றால், நம் ஆரோக்கியத்தின் கட்டுப்பட்டு விஷயம் நம் கைகளில்தான் இருக்க வேண்டும், அடுத்தவர் அனுப்பும் வாட்சப் மூலம் பகிரப்பட்ட செய்திகளில் அல்ல.