“காலை உணவு? அடப் போங்க, அதுக்கெல்லாம் இப்ப யாருக்கு நேரம் இருக்கு?” – இதுதான் நம்மில் பலரின் தினசரிப் புலம்பல். அவசர அவசரமாக அலாரம் வைத்து எழுந்து, பாதித் தூக்கத்தில் பல் தேய்த்து, அப்படியே அலுவலகத்திற்கு ஓடும் இந்த ராக்கெட் வேக வாழ்க்கையில், காலை உணவு என்பது ஒரு ஆடம்பரமாகிவிட்டது.
வசதி, ஆடம்பரம் என்கிற பெயரில் உடனடி நூடுல்ஸையோ, இரண்டு பிஸ்கட்களையோ காபியில் தொட்டுச் சாப்பிட்டுவிட்டு, ஒரு பெரிய வேலையை முடித்ததுபோலப் பெருமூச்சு விடுகிறோம். நம் குழந்தைகளுக்கும் இதையே பழக்கி, “என் பையன் இட்லியெல்லாம் தொட மாட்டான், கார்ன்ஃப்ளேக்ஸ் தான் சாப்பிடுவான்” என்ற பாணியில் சொல்லிக்கொள்வதில் ஒரு தனிச் சுகம் காண்கிறோம். இதன் விளைவு? முற்காலத்தில் வயதானவர்களுக்கு மட்டுமே வந்த சர்க்கரை நோயும், ரத்த அழுத்தமும் இன்று பள்ளி செல்லும் பிள்ளைகளுக்கே சர்வ சாதாரணமாக வருகிறது.
இதிலிருந்து தப்பிக்க வழி என்ன? ஜிம்மில் சேர்ந்து வியர்வைச் சிந்துவதா அல்லது நம் அஞ்சறைப்பெட்டிக்கே திரும்புவதா? நிச்சயம் இரண்டாவதுதான். நம்முடைய பாரம்பரிய காலை உணவுகள் வெறும் பசி ஆற்றுபவை அல்ல; அவை ஒரு ஆரோக்கியமான வாழ்க்கைக்கான அஸ்திவாரங்கள். இந்தப் பாரம்பரிய உணவின் பயன்கள் (benefits of traditional food) என்னென்ன, ‘உணவே மருந்து’ என்ற நமது முன்னோர்களின் மந்திரம் எப்படி வேலைச் செய்கிறது என்பதைப் பற்றிக் கொஞ்சம் விரிவாக அலசுவோம்.
பாட்டி சமையலும் உயிர் வேதியியலும்
‘உணவே மருந்து’ என்பது வெறும் கோஷம் அல்ல; அது நம் முன்னோர்களின் அன்றாட வாழ்க்கையில் கலந்திருந்த ஒரு செயல்முறை அறிவியல். இன்று நாம் ‘சரிவிகித ஊட்டச்சத்து’ (Balanced nutrition) என்று பெரிதாகப் பேசும் விஷயத்தை, அவர்கள் மிக எளிமையாகச் செய்து காட்டியிருக்கிறார்கள்.
உதாரணமாக, நம்முடைய தினசரி உணவான இட்லி, தோசையை எடுத்துக்கொள்வோம். அரிசியும் உளுந்தும் சேரும்போது அங்கே ஒரு மாயம் நடக்கிறது. அது உடலுக்குத் தேவையான ஒரு முழுமையான புரதக் (complete protein) கலவையாக மாறுகிறது. சுருக்கமாகச் சொன்னால், நம் உடல் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான அத்தியாவசிய அமினோ அமிலங்கள் அனைத்தும் ஒரே உணவில் கிடைத்துவிடும். இதுதான் பாரம்பரிய காலை உணவுகள் நமக்குக் கற்றுத்தரும் முதல் பாடம்.
அடுத்ததாக, நம்முடைய உண்மையான சிறந்த உணவுப்பொருட்கள் – சிறுதானியங்கள். அரிசி, கோதுமைக்கு நாம் பழகிவிட்டதில், கம்பு, கேழ்வரகு, தினைப் போன்றவற்றை மறந்தேவிட்டோம். ஆனால், ஊட்டச்சத்து நிபுணர்களின் ஆய்வின்படி, அரிசியையும் கோதுமையையும் விடப் பல மடங்குச் சத்து நிரம்பியவை இவைதான். ஒரு காலத்தில் நம்மிடம் ஏராளமான சிறுதானிய வகைகள் புழக்கத்தில் இருந்ததாகச் சொல்கிறார்கள். இவற்றில் இருக்கும் ஃபைபர் (fiber), அதாவது நார்ச்சத்துதான் நிஜமான சக்தி வழங்கி. இது ரத்தத்தில் சர்க்கரையின் அளவைக் கட்டுப்படுத்தி, ஆற்றலைச் சீராக வெளிவிடுவதால், சாப்பிட்ட உடனே சோர்வு வராது; பசியும் அடிக்கடி எடுக்காது.
பிற்பகல் நேரத்தில் சிப்ஸ், பிஸ்கட் என்று தேடாமல், அவித்த பயறு வகைகளைச் சாப்பிடுவது நம்முடைய பழைய வழக்கம். இது உடலுக்குத் தேவையான புரத்தத்தையும், நோய் எதிர்ப்பு சக்தியையும் (immunity) தந்தது. ‘கொழுத்தவனுக்குக் கொள்ளு’ என்ற பழமொழிக்குப் பின்னால் இருப்பது ஒரு எளிமையான உணவுமுறை ரகசியம். இன்று ஜிம்மில் மெனக்கெட்டுச் செய்யும் உடல் எடைக் குறைப்புக்கு (Weight loss) இது எவ்வளவு பெரிய குறிப்பு!
ஆக, பாரம்பரிய உணவின் பயன்கள் (Benefits of traditional food) என்பது வெறும் சத்துக்களின் பட்டியல் மட்டுமல்ல. விஷயம், அந்தச் சத்துக்களை நம் உடல் முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ளும் விதத்தில் உணவைத் தயாரிக்கும் நம்முடைய சமையல் நுட்பங்களிலும் இருக்கிறது. மாவைப் புளிக்க வைக்கும் நொதித்தல் (fermentation) முதல், புட்டை உருவாக்கும் ஆவியில் வேகவைத்தல் (steaming) வரை, ஒவ்வொன்றுக்குப் பின்னாலும் ஒரு பெரிய அறிவியல் இருக்கிறது. அதைப் பற்றி இன்னும் கொஞ்சம் விரிவாகப் பார்ப்போம்.
சமையலறையை ஒரு ஆய்வுகூடம் : புளித்த மாவும் ஆவிக் கட்டியும்!
சரி, நம்ம பாட்டி காலத்துச் சமையல் நுட்பங்களுக்குப் பின்னால் இருக்கும் அந்த அறிவியல் விஷயங்களுக்கு வருவோம்.
முதலில், நொதித்தல் (fermentation). இட்லி, தோசை மாவைப் புளிக்க வைப்பது வெறும் சுவைக்காகவோ, மாவு உப்பி வர வேண்டும் என்பதற்காகவோ மட்டுமல்ல. அந்த எட்டு மணி நேரப் புளிப்பில், ஒரு மாயம் நடக்கிறது. அங்கே கோடிக்கணக்கான நல்ல பாக்டீரியாக்கள், அதாவது நல்ல நுண்ணுயிரிகள் (Probiotics), ஒரு சின்ன படையையே உருவாக்குகின்றன. இந்தப் ப்ரோபயோட்டிக்ஸ் தான் நமது குடல் ஆரோக்கியம் (gut health) என்கிற சாம்ராஜ்யத்தின் சிப்பாய்கள். இவை உணவை எளிதாகச் செரிமானம் அடைய உதவுகின்றன என்பது ஒரு என்றறால், உடலின் னாய் எதிர்ப்பு சக்திக்கும் அடித்தளம் போடுகின்றன. பழைய சோறில் ஊற்றும் நீராகாரம் இருக்கிறதே, அதை நம் முன்னோர்களின் ‘அசல் புரோபயாடிக் பானம்’ என்று கூடச் சொல்லலாம்.
அடுத்த நுட்பம், ஆவியில் வேகவைத்தல் (steaming). எண்ணெயில் பொரிக்கும் உணவுகளில் கலோரிகள் அதிகமாக இருக்கும். ஆனால், நம்முடைய இட்லி, புட்டு, கொழுக்கட்டைப் போன்றவற்றை ஆவியில் வேகவைக்கும்போது, சத்துக்கள் கொஞ்சம் கூட வீணாகாமல் அப்படியே உணவில் நிலைத்துவிடும். குறைந்த எண்ணெய், குறைந்த கலோரிகள், முழுமையான சத்துக்கள் – இதுதான் இந்த அற்புதமான பாரம்பரிய காலை உணவுகள் நமக்கு வழங்கும் சிறந்த விஷயம்.
இது மட்டுமல்ல, நாம் பயன்படுத்தும் எண்ணெய்களிலும் இருக்கிறது விஷயம். இன்றைக்கு மார்க்கெட்டில் கிடைக்கும் விதவிதமான ரீஃபைண்ட் ஆயில்களுக்குப் பதிலாக, நம்முடைய தேங்காய் எண்ணெய், நல்லெண்ணெய் போன்றவற்றில் உடலுக்கு நன்மைத் தரும் ஆரோக்கியமான கொழுப்புகள் (Healthy Fats) நிறைந்துள்ளன. இவை நமது சருமம் மற்றும் முடி ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்துகிறது.
இப்போது நான் சொல்வதெல்லாம் சரிதான், ஆனால் ‘இந்த 9 முதல் 5 வாழ்க்கையில், இதையெல்லாம் செய்ய எங்கே நேரம் இருக்கிறது?’ என்று உங்கள் என்ன ஓட்டங்கள் செல்வது எனக்குக் கேட்கிறது. அந்தப் பிரச்சனைக்கும் ஒரு தீர்வு இருக்கிறது. அதைத்தான் அடுத்ததாகப் பார்க்கப் போகிறோம்.
9 முதல் 5 சமையலறை : பாரம்பரியத்தின் குறுக்குவழி !
சரி, அந்த நேரப் பிரச்சனைக்கு வருவோம். “பாரம்பரிய சமையல்னா மணிக்கணக்கில் அடுப்படியில் வேர்க்க விறுவிறுக்க நிற்க வேண்டுமே” என்பது நம்மில் பலரும் நம்பும் ஒரு கட்டுக்கதை. கொஞ்சம் புத்திசாலித்தனமாக யோசித்தால், இந்த 9 முதல் 5 பரபரப்பிலும் ஆரோக்கியத்தைக் கைவிடத் தேவையில்லை.
உதாரணமாக, நமது வார இருந்து திட்டங்களில் ஒரு சின்ன மாற்றம். சனிக்கிழமை ஒரு மணி நேரம் ஒதுக்கி இட்லி, தோசைக்கு மாவாட்டிக் குளிர்சாதனப் பெட்டியில் வைத்துவிட்டால், அடுத்த வாரம் முழுக்க டிபன் பாக்ஸ் பற்றிக் கவலையே இல்லை. அதுவும் முடியாது என்பவர்களுக்கும் வழியிருக்கிறது. காய்கறிகள் போட்ட அவல் உப்புமா, ராகி சேமியா, கம்பு தோசை, குக்கரில் வைக்கும் சிறுதானியப் பொங்கல் எனப் பத்து நிமிடங்களில் செய்யக்கூடிய உடனடி விஷயங்கள் ஏராளம்.
சரி, இதெல்லாம் பெரியவர்களுக்குச் சரி. ஆனால், இதை நம் வீட்டு குட்டி ராட்சசர்களைச் சாப்பிட வைப்பது அடுத்த பெரிய சவால் இல்லையா? இங்குதான் நாம் கொஞ்சம் ஆழமாக யோசிக்க வேண்டும். வெறுமனே “இதைச் சாப்பிடு” என்று கட்டளையிடாமல், உணவையே ஒரு விளையாட்டாக மாற்றுவதுதான் உண்மையான ஹேக். தோசையின் மீது கேரட், பீட்ரூட் துருவலை வைத்து ஒரு ஸ்மைலி வரையுங்கள். சின்ன சின்ன வட்டமாக மினி ஊத்தப்பம் போலச் சுட்டுக் கொடுங்கள். அவர்களே விரும்பிக் கேட்பார்கள்.
இன்னொரு யோசனை, மாலை நேர சிற்றுண்டிகளுக்குக் கடைகளில் வாங்கும் பிஸ்கட்டுக்குப் பதிலாக, சிறுதானிய மாவில் கொஞ்சம் வெல்லமும் நெய்யும் கலந்து குட்டிக் குட்டி உருண்டைகளாகப் பிடித்துக் கொடுக்கலாம். இப்படிச் செய்யும்போது, பாரம்பரிய உணவு என்பது அவர்களுக்குப் போரடிக்கும் விஷயமாக இல்லாமல், ஒரு சுவாரஸ்யமான அனுபவமாக மாறும்.
ஆக, கொஞ்சம் முன்னேற்பாட்டுத்திட்டம், கொஞ்சம் படைப்பாற்றல். இது இரண்டும் இருந்தால் போதும், இந்த அருமையான பாரம்பரிய காலை உணவுகள் நமது அன்றாட வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாகச் சுலபமாக மாறிவிடும். இதன் மூலம் நாம் எதிர்பார்க்கும் அத்தனைப் பாரம்பரிய உணவின் பயன்கள் (Benefits of traditional food) அனைத்தையும் அடையலாம். சரி, இந்த ஆரோக்கியப் பயணத்தை அடுத்த கட்டத்திற்குக் கொண்டு செல்வது எப்படி?
மேலும் வாசிக்க : அஞ்சறைப் பெட்டி: உங்கள் வீட்டு சின்ன மருந்துக்கடை
சரி, முதல் அடியை எடுத்து வைப்போமா?
சரி, இவ்வளவு தூரம் பயணித்தபிறகு ஒரு விஷயம் நமக்குப் பளிச்சென்று புரிந்திருக்கும். நம்முடைய பாரம்பரிய காலை உணவுகள் என்பவை வெறும் பாட்டி காலத்துப் பழக்கமல்ல, அது ஒரு திறமையான, அறிவியல்பூர்வமான தெரிவு. நாள் முழுக்க நம்மை ஊக்கப்படுத்தி வைக்கும் ஆற்றலையும், உடலுக்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்தினையும் ஒரே பேக்கேஜில் அவைத் தருகின்றன.
ஒரு காலத்தில் 80 வயதில் எட்டிப்பார்த்த நோய்களெல்லாம் இன்று முப்பதுகளிலேயே நம் கதவைத் தட்டும்போது, இதிலிருந்து தப்பிக்க நம் சமயலறைக்குத் திரும்புவதுதான் ஒரே வழி. இத்தனை நாள் கழித்து, இப்போதுதான் மருத்துவர்களும் இந்த உண்மையை உரக்கச் சொல்ல ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். இதில்தான் நாம் தேடும் அத்தனைப் பாரம்பரிய உணவின் பயன்கள் (Benefits of traditional food) அடங்கியிருக்கின்றன.
இந்த ஆரோக்கியமான மருத்துவத்திற்குப் பெரிய திட்டமெல்லாம் தேவையில்லை. இந்த வாரம், ஒரே ஒரு நாள், உங்கள் குடும்பத்திற்காக ஒரே ஒரு முறை, நம்முடைய பாரம்பரிய காலை உணவுகள் ஒன்றிலிருந்து இந்த நல்ல மாற்றத்தைத் தொடங்கிப் பார்க்கலாம்.
