பண்டிகைன்னாலே முதலில் நமக்கு நினைவுக்கு வர்றது அந்த வாசனைதான், இல்லையா? முறுக்கு, அதிரசம், வடை, பாயசம்னு ஒரு பெரிய பட்டியலே போகும். சாப்பிடும்போது கிடைக்கும் அந்தச் சந்தோஷம் அலாதியானது.
ஆனால், இப்போதெல்லாம் சாப்பிட்டு முடித்ததும் மனசுக்குள் ஒரு சின்ன உறுத்தல், ‘ஐயோ, இவ்வளவு இனிப்பு சாப்பிட்டுவிட்டோமே, கொலஸ்ட்ரால் ஏறிவிடுமே’ என்று ஒருவிதப் பண்டிகை உணவுகளுடன் தொடர்புடைய குற்ற உணர்வு எப்போதுமே நமக்குள் ஏற்பட்டு விடுகிறது. 80-களில் கூட இந்த அளவுக்கு இது இருந்திருக்குமா என்பது சந்தேகம்தான்.
பெரியவர்கள் கதை இப்படி என்றால், நம் வீட்டு குழந்தைகள் கதைத் தனி. பீட்சா, பர்கர் என்று பழகிய அவர்களுக்கு, நம் பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகள் பலவற்றை ஊட்டுவது ஒரு பெரிய வேலை ஆகிவிட்டது.
ஆனால், ஒரு நிமிடம் யோசித்துப் பாருங்கள். நம் பாட்டி செய்த பலகாரங்களில் வெறும் சுவை மட்டும்தானா இருக்கிறது? இல்லை. பல பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகள் உண்மையில் ஒரு ஆரோக்கியப் பெட்டகம். இந்தக் கட்டுரையில், நாம் பார்க்கப்போவது அதைத்தான். பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகளின் நன்மைகள் என்னென்ன, அவை நம் குடும்பத்தினர் மற்றும் குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்தினை (nutrition) எப்படி வழங்குகின்றன என்பதை விரிவாக அலசப் போகிறோம்.
இந்த உணவுகளுக்குப் பின்னால் இருக்கும் அறிவியலைத் தெரிந்துகொள்வதற்கு முன், நம் முன்னோர்கள் இந்த விஷயத்தை எவ்வளவு திறமையாகக் கையாண்டார்கள் என்பதை முதலில் பார்ப்போம்.
பண்டிகைச் சாப்பாடு: ஒரு புத்திசாலித்தனமான சமசீர்ச் செயல்!
நம் முன்னோர்களின் அணுகுமுறை ரொம்பவே சுலபம் மற்றும் திறமையானதும் கூட. அது ‘விருந்துக்கு முன் விரதம்’ என்ற ஒருவிதச் சமநிலை அமைப்பை (balancing system) அடிப்படையாகக் கொண்டது.
இந்த விரதம் என்பது வெறும் ஆன்மீக ரீதியானது மட்டுமல்ல, அதற்குப் பின்னால் ஒரு சின்ன அறிவியலும் இருக்கிறது. வருடம் முழுவதும் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நம்முடைய செரிமான அமைப்புக்கு (digestive system) ஒரு குட்டி ‘ரீசெட்’ பட்டனை அழுத்துவது போலத்தான் இது. அந்த ஓய்வு, உடலைச் சீரமைத்து, அடுத்த பெரிய விருந்துக்குத் தயார்ப்படுத்த உதவுகிறது. இது நம்முடைய ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வுக்கு (overall wellbeing) வழிவகுக்கிறது.
இன்னொரு சுவாரஸ்யமான விஷயம், பல பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகள் எல்லாமே பருவநிலை (seasonal) வகையைச் சேர்ந்தவை. அந்தந்தப் பருவத்தில் நம் உடலுக்கு என்ன தேவையோ, அதை மனதில் வைத்துதான் நம் பாட்டிகள் சமைத்தார்கள். மழைக் காலத்தில் உடலுக்கு வெப்பம் தரும் உணவுகள், வெயில் காலத்தில் குளிர்ச்சி தரும் பதார்த்தங்கள் என, அதுவே ஒரு இயற்கையாகவே நேச்சுரல் நோய் எதிர்ப்புச் சக்தியை அதிகரிக்கும் விஷயமாக (immunity booster) செயல்பட்டது.
இந்த நன்மைகளை முழுமையாகப் பெற, பண்டிகைக் காலங்களில் நாம் கொஞ்சம் கவனமாகச் சாப்பிட்டால் போதும். இதோ சில குறிப்புகள்:
- பகுதி கட்டுப்பாடு) (Portion control): தட்டு நிறைய அள்ளி வைத்துக்கொள்ளாமல், ஒவ்வொன்றிலும் கொஞ்சமாக எடுத்து, சுவையை ரசித்துச் சாப்பிடலாம்.
- தண்ணீர் அவசியம்: விரதம் இருந்தாலும் சரி, விருந்து சாப்பிட்டாலும் சரி, உடலை நீரேற்றமாக (hydrated) வைத்திருப்பது மிக முக்கியம்.
- கவனத்துடன் சாப்பிடுதல் (Mindful eating): அவசர அவசரமாகச் சாப்பிடாமல், ஒவ்வொரு கடியையும் நிதானமாக, அதன் மணத்தையும் சுவையையும் உணர்ந்து சாப்பிட்டாலே, அதிகமாகச் சாப்பிடுவதைத் தவிர்த்துவிடலாம். செரிமானமும் சுலபமாகும்.
சரி, இந்தப் பொதுவான விஷயம் புரிகிறது. இனி, நாம் விரும்பிச் சாப்பிடும் குறிப்பிட்ட பண்டிகை உணவுகளில் ஒளிந்திருக்கும் ஊட்டச்சத்து ரகசியங்களை ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்.
பண்டிகை உணவுகளின் அறிவியல் ரகசியம்!
முதலில் நம்ம விருப்பமான, சர்க்கரைப் பொங்கல். வெள்ளைச் சர்க்கரை ஒரு வெள்ளை விஷம். (‘White sugar is white poison’) என்று வாட்ஸ்அப்பில் பகிரப்படும் செய்திகள் வரும் இந்தக் காலத்தில், நம் முன்னோர்கள் எவ்வளவு புத்திசாலித்தனமாக இருந்திருக்கிறார்கள் பாருங்கள். வெள்ளைச் சர்க்கரைக்கு மாற்றாக அவர்கள் பயன்படுத்திய வெல்லம், வெறும் இனிப்புக்காக மட்டுமல்ல. அதில் உடலுக்குத் தேவையான முக்கியமான தாதுக்கள் நிறைந்துள்ளன. இது ரத்த விருத்திக்கு உதவுவதோடு, எலும்புகளையும் வலுப்படுத்தும்.
கூடவே நாம் கடிக்கும் அந்தத் தேங்காய்ப் பற்கள், ஒரு உடனடி ஆற்றல் தரக்கூடியவை. அதில் உடலுக்கு நன்மைச் செய்யும் ஆரோக்கியமான கொழுப்புகள் (healthy fats) உள்ளன. வாசனைக்கு மட்டும் என்று நாம் நினைக்கும் ஏலக்காய் கூட, உண்ட உணவு எளிதில் செரிமானம் ஆக உதவும் ஒரு மினி செரிமான உதவியாளர்.
அடுத்த விஷயம், சூடாக எண்ணெய்யிலிருந்து எடுத்த மெதுவடை. சாம்பாரில் மிதந்தாலும் சரி, கெட்டிச் சட்னியைத் தொட்டுக்கொண்டாலும் சரி, அதன் மவுசு தனிதான். உளுத்தம் பருப்புக் கொண்டு செய்வதால், இது ஒரு அருமையான புரத மூலம் (protein source). ஆனால், பருப்பு என்றாலே கூடவே வாயுத்தொல்லை வருமே என்றொரு பயம் எல்லோருக்கும் உண்டு. நம் பாட்டிகளின் புத்திசாலித்தனம் இங்கேதான் ஒளித்து இருக்கிறது. அந்தப் பிரச்சினைக்கான மருந்தை வடைக்குள்ளேயே வைத்துவிட்டார்கள்!
அந்த மாயப் பொருள்தான் சீரகம் மற்றும் பெருங்காயம். இந்த இரண்டும்தான் வயிறு உப்பசம் போன்ற பிரச்சனைகள் வராமல் தடுத்துச், செரிமானம் பக்காவாக நடக்க உதவுகின்றன.
பார்த்தீர்களா? ஏதோ சுவைக்காகச் சாப்பிடுகிறோம் என்று நாம் நினைக்கும் ஒவ்வொரு பாரம்பரிய பண்டிகை உணவும் ஒரு குட்டி அறிவியல் சொத்தைக்கூடம் போலத்தான். ஒவ்வொன்றுக்குப் பின்னாலும் ஒரு காரணம், ஒரு சமநிலை இருக்கிறது. இப்போது, இந்தப் பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகளின் நன்மைகள் நமக்குத் தெளிவாகப் புரிந்திருக்கும்.
சரி, இந்த ஊட்டச்சத்துக் கதை எல்லாம் நமக்குச் சரிதான். ஆனால் பீட்சா, பாஸ்தா என்று பழகிவிட்ட நம் தலைமுறைக் குழந்தைகளுக்கு இந்தப் பொங்கல்’, வடைப் போன்ற விஷயங்கள் எல்லாம் எப்படிப் புரியவைப்பது? அவர்களை இதை ரசித்துச் சாப்பிட வைக்க என்ன செய்யலாம்? அதற்கான சில வழிகளை அடுத்ததாகப் பார்ப்போம்.
மேலும் வாசிக்க : சுவை மாறாச் சமையல்: எண்ணெய் மற்றும் சர்க்கரைக்குக் குட்பைச் சொல்லலாமா?
பீட்சா தலைமுறைக்கு அதிரசம் ஊட்டுவது எப்படி?
சரி, விஷயத்துக்கு வருவோம். இந்தப் பீட்சா, பர்கர்த் தலைமுறைக்கு, நம்முடைய பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகள்மீது ஒரு காதலை வரவைப்பது எப்படி? இது ஒன்னும் ராக்கெட் அறிவியல் இல்லை, சில சுலபமான உளவியல் தந்திரங்கள்தான். கவலை வேண்டாம், இதற்காகச் சிறப்பு வகுப்பு எல்லாம் போக தேவையில்லை.
முதலில், சமையலறையை ஒரு விளையாட்டு மைதானமாக மாற்றுங்கள். மாவு பிசையும்போது, “நீதான் இன்னைக்குச் சமையல் பண்ண போற” என்று சொல்லி, ஒரு சின்ன உருண்டையை அவர்கள் கையில் கொடுங்கள். அந்த உணவோடு அவர்களுக்கு ஒரு பர்சனல் கனெக்ட் உருவாகும் முதல் படி இதுதான். தாங்கள் உருவாக்கிய ஒரு பொருளைச் சாப்பிட யாருக்குத்தான் பிடிக்காது?
அடுத்தது, சந்தைப்படுத்துதல். ஆமாம், நம் உணவுகளுக்கும் கொஞ்சம் விளம்பரம் தேவை. “இதைச் சாப்பிட்டா உடம்புக்கு நல்லது” என்று பாடம் எடுத்தால், அடுத்த நிமிடம் காதைத் திருப்பிக்கொள்வார்கள். பதிலாக, அவர்களுக்குப் பிடித்த மொழியில் பேசுங்கள். “இந்த வெல்ல உருண்டையைச் சாப்பிட்டா, அயன் மேன் மாதிரி சூப்பர்ச் சக்தி வரும்” என்று கொஞ்சம் பேசிப் புரிதலை வரவைக்கப்பாருங்க. பல சமயங்களில் கதை, காரணத்தைவிட வேகமாக வேலை செய்யும்.
மூன்றாவதாக, முன்னிலைப்படுத்துதல். இந்தக் காலக் குழந்தைகள் கண்ணால் சாப்பிடுபவர்கள். எப்போதும்போல வட்டமாகத் தட்டாமல், நட்சத்திரம், பூ மாதிரி விதவிதமான வடிவங்களில் தட்டிப் பாருங்கள். இதற்கு என்றே இப்போது ‘குக்கீ கட்டர்ஸ்’ (cookie cutters) கடைகளில் கிடைக்கிறது. பீட்ரூட் சாறு, கேரட் சாறு என்று இயற்கை வண்ணம் சேர்த்து, உணவை இன்ஸ்டாகிராம் ரீல்ஸ் அளவுக்குக் வண்ணமயமாக மாற்றினால், வேண்டாம் என்று சொல்லும் குழந்தைகூட ஒரு முறையாவது அதைச் சுவைத்துப் பார்க்க ஆசைப்படும்.
இந்தச் சின்ன சின்ன மாற்றங்கள்மூலம், நம் பாரம்பரியத்தை அடுத்த தலைமுறைக்குக் கடத்துவது என்பது ஒரு மகிழ்ச்சியான அனுபவமாக மாறும். நாம் கொடுப்பது வெறும் உணவுப் பழக்கத்தை மட்டுமல்ல, ஆரோக்கியத்தையும், நமது கலாச்சாரத்தின் ஒரு துளியையும் தான்.
கொண்டாட்டத்தின் இறுதிக்கட்டம் : குற்றவுணர்ச்சியிலிருந்து விடைபெறுதல் !
ஆக, மொத்தத்தில் கதை இதுதான். பண்டிகைக்கால கொண்டாட்டங்கள் என்பது வெறும் கேளிக்கை மட்டுமல்ல; அது நம் உறவுகளையும் அன்பையும் ‘மேம்படுத்திக்கொள்ளும்’ செய்துகொள்ளும் ஒரு சந்தர்ப்பம். இந்த உணவுகளுக்குப் பின்னால் இருக்கும் அறிவியலை நாம் புரிந்துகொண்டபிறகு, அந்தக் குற்றவுணர்ச்சிக்குக் இனி வேலை இல்லை.
நாம் முன்பே பேசியதுபோல, 80-களில் கூட இந்த அளவுக்கு இருந்திருக்காத அந்தக் ‘குற்ற உணர்வு’ (guilt feeling), இப்போது நம்மிடம் பதில் இருப்பதால் தானாகவே காணாமல் போய்விடும். இனி, பண்டிகை விருந்தை மனநிறைவுடன் சாப்பிடுவதை ஒரு பழக்கமாக்கிக் கொள்வோம். இந்த அறிவை நம் குடும்பத்தினருடனும், குறிப்பாகப் பீட்சா தலைமுறையினருடனும் ஒரு சுவாரஸ்யமான கதையாகப் பகிர்ந்துகொள்வதுதான் நாம் செய்ய வேண்டிய முக்கியமான விஷயம்.
அப்போதுதான், நம் பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகள் வெறும் சுவைக்கானவை அல்ல என்பதை அவர்கள் புரிந்துகொள்வார்கள். ஏனென்றால், பாரம்பரிய பண்டிகை உணவுகளின் நன்மைகள் என்பவை நம் முன்னோர்கள் நமக்காக விட்டுச்சென்ற ஆரோக்கியப் பொக்கிஷங்கள். நம் வளமான மரபைக் கொண்டாடுவதற்கான இதைவிட ஒரு சிறப்பான வழி இருக்க முடியுமா என்ன?
