
பயணம் செய்யறதுனாலே மனசுக்கு ஒரு புத்துணர்ச்சி கிடைக்கும். ஊர் சுத்தலாம், புது இடங்களை பார்க்கலாம்னு நிறைய யோசனைகள் இருக்கும். ஆனா, நீரிழிவு நோய் நமக்குள்ள இருக்கும்போது, ‘பயணம் ஓகேவா? சர்க்கரை அளவெல்லாம் எப்படி இருக்கும்?’னு ஒரு சின்ன தயக்கம் வரத்தான் செய்யும். அதிலும் புதுசா இந்த நிலைமையை எதிர்கொள்றவங்களுக்கு, இல்லே அவங்களை கவனிச்சுக்கிறவங்களுக்கு இது இன்னும் பெரிய கேள்வியா இருக்கும்.
என்ன காரணம்னு பார்த்தா, எளிமை. நம்ம சாப்பாட்டு பழக்கம் மாறும். நேரம் தப்பி சாப்பிடலாம். நடமாட்டம், உடற்பயிற்சி எல்லாமே வழக்கத்தை விட்டு விலகும். சில நேரம் ரொம்ப அலைச்சல் இருக்கும், சில நேரம் சுத்தமா இருக்காது. வெளி இடங்கள்ல என்ன சாப்பாடு கிடைக்கும்னு தெரியாது. இது போதாதுன்னு, நேரம் மண்டலங்கள் (time zones) மாறுனா அதுவும் சர்க்கரை அளவை பாதிக்கும் வாய்ப்பு இருக்கு. இந்த மாதிரி மாற்றங்கள் எல்லாமே நம்ம நீரிழிவு மேலாண்மைக்கு (diabetes management) ஒரு சவாலா அமையலாம்.
ஆனா, இதனால பயந்துக்கிட்டு வீட்டிலேயே முடங்கிக் கிடக்கணும்னு அர்த்தம் இல்லை. இந்த நீரிழிவு நோயுடன் பாதுகாப்பான பயணம் (Safe travel with diabetes)ங்கிறது நிச்சயம் சாத்தியம்தான். சின்னதா ஒரு திட்டமிடல் (planning) இருந்தா போதும். மனசுல இருக்கிற கவலையெல்லாம் பறந்து போயிடும். பயணமும் பாதுகாப்பா, சந்தோஷமா இருக்கும்.
இந்த திட்டமிடல்ல முதல் படி என்னன்னு பார்க்கலாமா?
சரி, பயணம் போறோம்னு முடிவு பண்ணாச்சு. முதல் வேலையா, நம்மளப் பார்த்துக்கிற மருத்துவர்கிட்டயோ, இல்லே சுகாதாரப் பணியாளர் கிட்டயோ ஒரு நியமனம் வாங்கிப் பேசணும். இதுதான் ரொம்ப ரொம்ப முக்கியம், சொல்லப் போனா, உங்க நீரிழிவு நோயுடன் பாதுகாப்பான பயணத்துக்கு (Safe travel with diabetes) இதுதான் முதல் படி. நீரிழிவு நோயாளிகள் கண்டிப்பா உங்க பயணத் திட்டம் அதாவது எங்க போறீங்க, எத்தனை நாள் பயணம், எப்படிப் பயணம் (ஃப்ளைட்டா, ட்ரெய்னா?) – இதையெல்லாம் மருத்துவர் கிட்ட தெளிவாச் சொல்லணும். அப்போதான், அந்த இடத்துக்கு ஏத்த மாதிரி, உங்க பயணம் முழுக்க ரத்த சர்க்கரை அளவை எப்படி சரியா வெச்சுக்கறதுன்னு அவர் ஆலோசனை கொடுப்பார். முக்கியமா, நேர மண்டலங்கள் மாறுற இடங்களுக்குப் போறீங்கன்னா, உங்க இன்சுலின் அளவுகள் மாற்றங்களை எப்படிக் கணக்கு பண்றது, எந்த நேரத்துல எடுத்துக்கறதுன்னு துல்லியமா கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கணும். சில நேரம் உங்க சர்க்கரை அளவு 200-ஐத் தாண்டிப் போகலாம் அப்போ என்ன செய்யணும், என்ன மாத்திரை எடுத்துக்கணும்னு மருத்துவர் சொல்வார்.
அப்புறம், பயணத்துக்குத் தேவையான மருந்துகள் கையில இருக்கான்னு பார்த்துக்கணும். கையில அதிகமா மருந்துச் சீட்டுகள் (கூடுதல் மருந்துச் சீட்டுகள்), உங்க மருத்துவ ஆவணங்கள் அதாவது உங்க சுகாதார விவரங்கள் – இதையெல்லாம் கிளம்பறதுக்கு முன்னாடியே தயார் பண்ணி வெச்சுக்கணும். நீங்க நீரிழிவு நோயாளிங்கிறதைச் சொல்ற மாதிரி ஒரு மருத்துவ அடையாள அட்டையோ (medical ID card) இல்லே மருத்துவர்கிட்ட இருந்து ஒரு கடிதமோ கையில வெச்சுக்கறது ரொம்ப உதவியா இருக்கும். திடீர்னு ஒரு மருத்துவ அவசரநிலைகள் வந்தா இது கை கொடுக்கும். திடீர்னு ஒரு மருத்துவ அவசரநிலை வந்தா பதறாம இருக்க, அவசரகால தயார்நிலை ரொம்ப முக்கியம். நீங்க போற ஊர்ல எங்கெல்லாம் நல்ல உள்ளூர் மருத்துவமனைகள் இருக்கு, மருந்தகங்கள் எங்க இருக்குன்னு முன்கூட்டியே கொஞ்சம் ஆராய்ஞ்சு வெச்சுக்கறது புத்திசாலித்தனம்.
மருத்துவர் சொன்ன ஆலோசனைகள், இந்த திட்டம் எல்லாம் ஓகேன்னா, அடுத்த முக்கியமான படிநிலை – பயணம் கிளம்பறதுக்குத் தேவையான அத்தியாவசியப் பொருட்கள், முக்கியமா மருந்து மாத்திரைகளை எப்படிச் சரியா பேக் பண்றதுன்னு பார்க்கலாமா?
மருந்து மாத்திரைகளை எப்படி சரியா பேக் பண்றது
சரி, மருத்துவர்கிட்ட பேசியாச்சு, எல்லா சந்தேகங்களையும் கேட்டுத் தெளிவாக்கியாச்சு. இனி அடுத்த முக்கியமான வேலை – பயணத்துக்குத் தேவையான அத்தியாவசியப் பொருட்கள், முக்கியமா நம்ம மருந்து மாத்திரைகளைச் சரியா பேக் பண்றது. இதுதான் ரொம்ப ரொம்ப முக்கியம். நீரிழிவு நோயுடன் பாதுகாப்பான பயணம் (Safe travel with diabetes) அமையணும்னா, இதில கவனமா இருக்கணும்.
முதல்ல, உங்க மருந்து மாத்திரைகள் எல்லாத்தையும், குறிப்பாக இன்சுலின் (Insulin) பயன்படுத்துறவங்களா இருந்தா, அவங்களோட சிரிஞ்சுகள், ஊசிகள் (needles), இரத்த சர்க்கரை பரிசோதனை பண்ற குளுக்கோமீட்டர் (glucometer) கூடவே பரிசோதனை பட்டைகள்னு (test strips) இது அத்தனையையும் தனி பையில் வைத்து கையோட எடுத்துட்டுப் போகணும். சரிபார்க்கப்பட்ட சாமான்கள்ல (checked luggage) வைக்கவே கூடாது! தெரியாம கூட அதை லக்கேஜ்ல போட்டுட்டா, அப்புறம் அங்க போய் அலைய வேண்டியிருக்கும். விமானதுல போறீங்கன்னா, இன்சுலின் குளிர்ந்து இருக்கறதுக்கு ஒரு குளிர் பெட்டில (cool pack) வெச்சுக்கலாம். ஆனா அது உறைஞ்சு (freezing) போகாம பார்த்துக்குங்க. ஏன்னா இன்சுலின் உறைஞ்சு போயிட்டா அப்புறம் வேலை செய்யாது. பயண நேரம் எவ்வளவு, திடீர்னு ஏதாவது தாமதம் ஆகுமான்னு எல்லாத்தையும் கணக்குப் பண்ணி, தேவையானதை விட எப்பவுமே கொஞ்சம் அதிகமா மருந்து மாத்திரைகளை எடுத்துட்டுப் போறது புத்திசாலித்தனம். திடீர்னு ஒரு மருத்துவ அவசரநிலைக்கு இது ரொம்ப கை கொடுக்கும். போகும் ஊர்ல தேவையான மருந்துகள் கிடைக்குமான்னு நூறு சதவீதம் உறுதியா சொல்ல முடியாது. அதனால கையிருப்பு முக்கியம்.
இந்த பேக்கிங் விஷயம் மட்டுமில்லாம, போகும் இடத்தோட தட்பவெப்பநிலைக்கும் (climate) உங்க மருந்துகள்/இன்சுலினுக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்கான்னு மருத்துவர்கிட்ட கண்டிப்பா கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கணும். இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன விஷயங்கள்தான் உங்க பயணத்தை சிக்கலில்லாம, சுகமா மாத்தும்.
நீரிழிவு நோயாளிகள் பயணத்தின் போது செய்யவேண்டிய சில விஷயங்கள்
சரி, பயணத்துக்குத் தேவையானதையெல்லாம் கட்டி வச்சாச்சு. இனி, பயணம் செய்யும்போது நம்மள எதிர்பார்க்கும் சில விஷயங்களை எப்படி சமாளிக்கறதுன்னு பார்க்கலாமா? பயணம்னாலே சாப்பாடு, நடமாட்டம் உடல் செயல்பாடு, புது இடம்னு எல்லாம் மாறும். இந்த சூழல் மாற்றங்கள் எல்லாமே நம்ம இரத்த சர்க்கரை அளவை கட்டுப்பாட்டுல வெச்சுக்கறதுல ஒரு சவாலா இருக்கும். ஆனா, நம்ம கையில சில விஷயங்கள் இருக்கு.
முதல்ல சாப்பாடு விஷயத்துக்கு வருவோம். புது ஊர், புது விதவிதமான உணவுகள்… பார்க்கவே ஆசையா இருக்கும். சாப்பிடத் தோணும். இதுல தப்பில்லை. ஆனா, எங்க கார்போஹைட்ரேட் ஒளிஞ்சிருக்கு, எவ்வளவு சாப்பிடலாம்னு (பகுதி அளவு) கொஞ்சம் கவனம் தேவை. ஆரோக்கியமான தேர்வுகளை பண்ண முயற்சி பண்ணனும். உதாரணமா, சிக்கன் சாலட், மீன், முட்டை, இல்லே பர்கர் சாப்பிடறீங்கன்னா, பன்னுக்குப் பதிலா கீரைல சுத்தி சாப்பிடலாம். இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன மாற்றங்கள் கை கொடுக்கும். விருந்துகள்ல இல்லே உள்ளூர் உணவுகள்ல மறைஞ்சிருக்க சர்க்கரையை கவனிக்கணும். ஒரேடியா தானாக பரிமாறிக்கொள்ளும் சிற்றுண்டி சாலைகளை தவிர்த்துட்டு, நம்ம நேரத்துக்கு சாப்பிடறது நல்லது. திடீர்னு சர்க்கரை குறைஞ்சிடக் கூடாதுன்னு (ஹைப்போகிளைசீமியா), கையில எப்பவும் கொஞ்சம் ஆரோக்கியமான சிற்றுண்டிகள் (healthy snacks) – கலந்து நட்ஸ், விதைகள், முழு தானிய பிஸ்கட்ஸ் இல்லே உலர்ந்த பழங்கள் மாதிரி – எடுத்துட்டுப் போறது புத்திசாலித்தனம்.
அடுத்து, நடமாட்டம் (உடல் செயல்பாடு). பயணத்துல சில நேரம் ரொம்ப நடக்க வேண்டியிருக்கும், சில நேரம் விமானத்துல இல்லே இரயில் வண்டியில் நீண்ட நேரம் உட்கார்ந்திருக்க வேண்டியிருக்கும். இதுவும் இரத்த சர்க்கரை அளவை மாத்தும். அதனால, புதுசா ஒரு செயல்பாடு ஆரம்பிக்கறதுக்கு முன்னாடியும் அப்புறமும் இரத்த சர்க்கரையை பரிசோதிச்சுக்கணும் (blood sugar check). தேவைப்பட்டா, மருத்துவர் சொன்ன மாதிரி சிற்றுண்டி எடுத்துக்கலாம். நீண்ட பயணங்கள்ல, ஒரே இடத்துல உட்கார்ந்திருந்தா இரத்த உறைதல் (blood clots) வர்ற வாய்ப்பு இருக்கு. முடிஞ்ச அளவு எழுந்து நடப்பது இல்லே உட்கார்ந்த இடத்திலேயே கால்களை அசைக்கிறது நல்லது. சௌகரியமான காலணிகள் ( comfortable shoes) அணிவது ரொம்ப முக்கியம். பாதங்களை அடிக்கடி பரிசோதிப்பதும் (checking), குறிப்பா அதிகமா நடந்த பிறகு, சின்னதா கொப்புளமோ, வெட்டோ போன்ற பாதப் பிரச்சனைகள் இருக்கான்னு பார்க்கறதும் முக்கியம். இல்லேன்னா பெரிய பிரச்சனையாகலாம்.
மூணாவது, சூழல். வெப்பநிலை (Temperature) – அதாவது சூடு/குளிர், அப்புறம் உயரம் (Altitude) – இது ரெண்டும் நம்ம இன்சுலின் செயல்திறனையும் ( insulin effectiveness) இரத்த சர்க்கரை அளவையும் பாதிக்கும். சூடான நேரங்கள்ல, உடம்புல தண்ணி சத்து குறையாம நீரேற்றமாக இருப்பது (hydration) பார்த்துக்கறது ரொம்ப முக்கியம். நிறைய தண்ணீர் குடிக்கணும். அதிக வெப்பம் இல்லே குளிரில் இன்சுலினைப் பாதுகாப்பா (insulin storage) வெச்சுக்கறது அவசியம். இல்லேன்னா, அதோட வேலை பாதிக்கப்படும். சில உயரமான இடங்கள்ல நம்ம சர்க்கரை அளவீடுகள் சில நேரம் சரியா இல்லாம போகலாம். அதையும் மனசுல வெச்சுக்கணும்.
நீரிழிவு நோயாளிகள் பயணத்தின் போது கவனத்தில்கொள்ளவேண்டிய முக்கியமான சில விஷயங்கள்
பயணத்துல எல்லாமே வழக்கத்தை விட்டு மாறும்கிறதுனால, இரத்த சர்க்கரையை அடிக்கடி பரிசோதிக்கறது (blood sugar check) ரொம்ப முக்கியம். உணவு, நடமாட்டம், நேர மண்டல மாற்றங்கள்னு (Time zone changes) எது மாறினாலும் பரிசோதனை பண்ணிப் பாருங்க. சில நேரம் உங்க சர்க்கரை அளவு 250-ஐத் தாண்டலாம். அப்போ என்ன பண்ணனும், யாரை அணுகணும்னு மருத்துவர்கிட்ட கேட்டதை ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்க. குறிப்பா இன்சுலின் எடுக்குறவங்க, நேர மண்டலங்களுக்கு ஏற்ப மருந்து நேரங்களை திட்டமிட்டுக்கணும். திடீர்னு குழப்பம், மூச்சுத் திணறல், வயிற்று வலி மாதிரி ஹைப்போகிளைசீமியா, ஹைப்பர்கிளைசீமியா இல்லே நீரிழிவு கீட்டோஅசிடோசிஸ் (Diabetic Ketoacidosis (DKA)) அறிகுறிகள் (symptoms) தெரிஞ்சா, ஒரு நிமிஷம் கூட தாமதிக்காம உடனடியா மருத்துவ உதவியை (medical help) நாடணும். உங்களோட பயணத் துணையாளர்கள்கிட்டயும் உங்களோட நிலைமையை (condition) பத்தி சொல்லி வெச்சுக்கறது நல்லது.
இந்த விஷயங்களில் கவனம் செலுத்துவதன் மூலம்தான், பயணத்தின் போது ஏற்படும் மாற்றங்களை திறம்பட சமாளிக்க முடியும். சரியான திட்டமிடல் (planning) இருந்தா, நீரிழிவு நோயுடன் பாதுகாப்பான பயணம் (Safe travel with diabetes)ங்கிறது நிச்சயம் சாத்தியமே.
மேலும் வாசிக்க : பணியிடத்தில் நீரிழிவு நோயை நிர்வகித்தல் ஆதரவு வழிகள்
பயணம் முடிந்தது: அடுத்து என்ன?
பயணம் செய்யறதுனாலே சந்தோஷம். நீரிழிவு நோய் இருக்குங்கிறதுக்காக வீட்டிலேயே முடங்கிப் போகணும்னு அவசியம் இல்லை. தைரியமா கிளம்பலாம்! ஆனா, சின்னதா சில விஷயங்களை கவனிக்கணும். பயணத்துக்கான திட்டமிடல் (planning) சரியா இருக்கணும். திடீர்னு ஏதாவது பிரச்சனைன்னா சமாளிக்க தயார்நிலையும் (preparedness) முக்கியம்.
ரொம்ப முக்கியமா, உங்களைப் பார்த்துக்கிற மருத்துவர் கிட்டயோ இல்லே சுகாதாரப் பணியாளர் கிட்டயோ தொடர்ந்து தொடர்பில் இருப்பது ரொம்ப ரொம்ப முக்கியம். பயணம் கிளம்பறதுக்கு முன்னாடி பேசறது மட்டுமல்ல, பயணத்துல ஏதாவது சந்தேகம், சர்க்கரை அளவுகள்ல மாற்றம்னா உடனே அவங்களை அணுகற மாதிரி ஒரு வழிமுறை வெச்சுக்கணும். இதெல்லாம் சரியா இருந்தா, உங்க பயணம் பாதுகாப்பாவும், இனிமையாவும் இருக்கும்.
பயணம் முடிஞ்சு வந்ததும், அவ்வளவுதான் எல்லாம் முடிஞ்சுபோச்சுன்னு நினைக்கக் கூடாது. திரும்பவும் உங்க சுகாதாரப் பணியாளர் கிட்ட ஒரு நியமனம் வாங்கி, பயணம் எப்படி இருந்தது, என்னென்ன அனுபவிச்சீங்க, சர்க்கரை அளவெல்லாம் எப்படி இருந்ததுன்னு ஒரு பயணத்திற்குப் பிந்தைய ஆய்வு பண்றது ரொம்ப நல்லது. இது அடுத்த முறை நீங்க பயணம் போகும்போது இன்னும் உதவியா இருக்கும். நம்ம குடும்ப உறுப்பினர்கள் பக்கபலமா, உதவியா இருந்தாங்கன்னா அது இன்னும் பலம்.
பாத்தீங்களா? சரியான திட்டமிடல் (planning) இருந்தா, நீரிழிவு நோயுடன் பாதுகாப்பான பயணம் (Safe travel with diabetes) இந்தியாவில் (india) நிச்சயம் சாத்தியமே. கவலையெல்லாம் விட்டுட்டு உங்க அடுத்த பயணத்தைத் திட்டமிட ஆரம்பிங்க!