நம் வீட்டுப் பிள்ளைகளுக்கு சர்க்கரை வியாதியா? அச்சச்சோ! கேட்டாலே மனசு பதைக்குமே? அப்படியெல்லாம் பயப்பட வேண்டாம்.. சரி, முதலில் இந்த குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோய்ன்னா என்னன்னு பார்ப்போம். உடம்பில் ரத்த சர்க்கரை அளவு எப்பவும் ஒரு கட்டுக்குள்ள இருக்கணும் இல்லையா? அந்தக் கட்டுப்பாட்டை உடம்பால் சரியா செய்ய முடியாமல் போகும் நிலைதான் இது. ஏன் அப்படி நடக்குது? இன்சுலின் னு ஒரு விஷயம் உடம்புல உருவாகும் (Production). இல்லாட்டினா, அது சரியா வேலை செய்யும் (Function). இந்த ரெண்டுத்துல எங்கேயாவது கோளாறுன்னா, இரத்த சர்க்கரை தாறுமாறா ஏறி இறங்கும். இரத்த சர்க்கரை சுமார் 100 மில்லி கிராம்/டெசி லிட்டர் (100 mg/dL) கிட்ட இருந்தா நல்லது. இந்த அளவை உடம்பு தானாகவே பார்த்துக்கணும். அதுதான் நீரிழிவு நோய் இல்லாத நிலை. இந்தியா போன்ற நாடுகளில் குழந்தைகளிடையே இது ஒரு பெரிய சவாலாக வளர்ந்து வருகிறது என்பது யதார்த்தம். இதுல முக்கியமா ரெண்டு வகை இருக்கு – வகை 1 நீரிழிவு, வகை 2 நீரிழிவு. சரியான வழிமுறைகளைப் பின்பற்றினால், நிச்சயம் இதையும் கட்டுக்குள் வைத்திருக்க முடியும். இந்தத் தொடர்ல, உங்க செல்லக் குழந்தைக்கு நீரிழிவு நோய் (Diabetes) இருந்தா, அதை வீட்டிலும் பள்ளியிலும் எப்படி சமாளிப்பது, தினசரி எப்படி பார்த்துக்கொள்வது, மருத்துவர்கிட்டேயும் மத்தவங்ககிட்டேயும் எப்படி பேசுவதுன்னு சில நடைமுறை வழிகாட்டல்களை நாம பார்க்கப்போறோம்.
குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோய் வகைகள் மற்றும் அறிகுறிகள்
இந்த பகுதியில அந்த நோயோட வகைகளையும் அவற்றின் பொதுவான மற்றும் குறிப்பிட்ட அறிகுறிகளையும் விளக்கமா பார்க்கலாம் வாங்க. முதலில் வகை 1 நீரிழிவு. இது ஒரு தன்னியக்க நோய் (autoimmune disease). இதில் கணையத்தின் இன்சுலின் உற்பத்தி செய்யும் செல்கள் நோயெதிர்ப்பு மண்டலத்தால் (Immune System) தாக்கப்படுவதால், தேவையான இன்சுலின் போதுமான அளவு உற்பத்தியாகாது. இதனால், உடம்பால் சர்க்கரையை (குளுக்கோஸை) சரியா பயன்படுத்த முடியாமல், இரத்த சர்க்கரை அளவுகள் ரத்த ஓட்டத்தில் அதிகமாகிவிடும். அதிக சர்க்கரை சிறுநீரில் வெளியேறும்போது, தண்ணீரையும் சேர்த்து வெளியேற்றும். இந்த வகை பொதுவாக 5 முதல் 6 வயதுலயும், 11 முதல் 13 வயதுலயும் அதிகமா பார்க்குறோம். முக்கிய அறிகுறி, அடிக்கடி சிறுநீர் கழிப்பதுதான்; குறிப்பா, ராத்திரி நேரத்துல. சாதாரணமான பயிற்சி (Potty training) ஆன குழந்தைங்ககூட மறுபடியும் படுக்கையை நனைத்தல் (bed wetting) பண்ண ஆரம்பிக்கலாம். கூடவே, அதிக தாகம், சோர்வு, உடல் எடை குறைதல், வழக்கத்தைவிட அதிக பசி இதெல்லாம் முக்கிய அறிகுறிகள். வகை 1 அறிகுறிகளை சீக்கிரமே கண்டுபிடிக்கிறது ரொம்ப முக்கியம். ஏன்னா, கட்டுப்படுத்தப்படாத நீரிழிவு உயிருக்கு ஆபத்தாகலாம்; இது உயர் இரத்த சர்க்கரை அளவுகள் (ஹைப்பர் கிளைசீமியா) மற்றும் நீரிழப்புக்குக் கொண்டு போய்விடும்.
அடுத்தது வகை 2 நீரிழிவு. இது பெரியவங்களுக்கு மட்டும் வரும்னு நினைச்சோம், ஆனா இப்ப குழந்தைங்க மத்தியில உடல் பருமன் (obesity) அதிகமாகுறதால, இந்த நோயும் பரவி வருது. சில குழந்தைங்களுக்கு 10 வயசுல கூட வரலாம். குடும்ப பின்னணி, கர்ப்ப கால நீரிழிவு, இல்லை இன்சுலின் கையாளறதுல பிரச்சனை இதெல்லாம் சில காரணங்கள். வகை 2-ல உடம்பு இன்சுலினுக்கு சரியா ஒத்துழைக்காது; இதுக்கு இன்சுலின் எதிர்ப்பு (insulin resistance)ன்னு பேரு. இதோட அறிகுறிகள் வகை 1 மாதிரி இருக்கலாம், ஆனா கொஞ்சம் கொஞ்சமா தெரிய ஆரம்பிக்கும். அதிகமா இன்சுலின் எடுத்துக்கிட்டா இரத்த சர்க்கரை அளவு ரொம்ப குறையும்; இதுக்கு ஹைப்போ கிளைசீமியான்னு பேரு. அப்போ கை, கால் நடுங்குறது, நெஞ்சு படபடப்பு, வாந்தி வர்ற மாதிரி உணர்வு, சோர்வு, மயக்கம் இதெல்லாம் வரும். இன்சுலின் அளவு குறைஞ்சாலோ, இல்ல மறுபடியும் நீரிழிவு அறிகுறிகள் (diabetes symptoms) தெரிஞ்சாலோ இரத்த சர்க்கரை அதிகமாகும்; இதுக்கு ஹைப்பர் கிளைசீமியா. அப்போ எடை குறைதல், அதிக சிறுநீர், தாகம், பசி எல்லாம் திரும்ப வரும். இந்த அறிகுறிகளை அறிவது மிகவும் முக்கியம். அடுத்த பகுதியில், வீட்டிலேயே நீரிழிவு நோயை எப்படி திறம்பட நிர்வகிப்பது என்பதைப் பற்றி பேசுவோம்.
குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோயை வீட்டிலேயே திறம்பட நிர்வகிப்பது எப்படி
சரி, நம்ம வீட்ல, தினமும் இதை எப்படி சமாளிக்கப் போறோம்? இதுதான் பெரிய கேள்வி. நீரிழிவு நோய்க்கு முழுசா குணமாகுற வைத்தியம் இன்னும் வரலைங்கிறது யதார்த்தம். ஆனாலும், சரியான மேலாண்மை (Management) இருந்தா, நம்ம குழந்தைகள் கிட்டத்தட்ட இயல்பான வாழ்க்கையை வாழ முடியும். இதுல முக்கியமா மூணு விஷயங்கள் அடங்கும் – இரத்த சர்க்கரை அளவை கவனிக்கிறது, சாப்பாடு விஷயத்துல கவனம், அப்புறம் உடற்பயிற்சி.
முதல்ல, இந்த மேலாண்மை எதுல கவனம் செலுத்துதுன்னா, இரத்த சர்க்கரை கண்காணிப்பு (Blood Glucose Monitoring), தேவைப்பட்டா இன்சுலின் சிகிச்சை, சரியான ஊட்டச்சத்து மேலாண்மை (Nutritional Management), அப்புறம் வழக்கமான உடற்பயிற்சி முறை. இந்த நாளும் ரொம்ப முக்கியம். ஏன் முக்கியம்னா, இரத்த சர்க்கரை அளவை எப்பவும் ஒரு நார்மல் ரேஞ்சுக்குள்ள [Normal Range] வெச்சிருக்கிறதுதான் இதுல பெரிய சவால். அப்படி வெச்சிருந்தா, பிற்காலத்துல இந்த நோயால வரக்கூடிய பல உடல்நலப் பிரச்சனைகள் [Health Problems] அபாயத்தைக் குறைக்கலாம்.
சரி, வீட்ல என்னென்ன அடிப்படைகளை கவனிக்கணும்?
இரத்த சர்க்கரை கண்காணிப்பு (Blood Sugar Monitoring): இதை ஏன் செய்யணும், எப்போ செய்யணும், எப்படி செய்யணும்னு சில கேள்விகள் வரும்.
ஏன்? இரத்த சர்க்கரை அளவுகள் இப்போ எப்படி இருக்குன்னு தெரிஞ்சுக்க இதுதான் ஒரே வழி. சில சமயம் 150 கூட காட்டலாம், அப்போ என்ன செய்யணும்னு நமக்குத் தெரியும்.
எப்போது? பொதுவா சாப்பாட்டுக்கு முன்னாடி, தூங்கப் போகும்போது, இல்லைன்னா உடம்பு ஏதோ சரியில்லைன்னு தோணும்போது பரிசோதனை பண்ணணும். மருத்துவரே ஒரு கால அட்டவணை போட்டுக் கொடுத்திருப்பாரு.
எப்படி? பெரும்பாலும் விரல் நுனியில கருவி வெச்சு குத்தி பார்க்கிறதுதான் வழக்கம். இப்போவெல்லாம் கொஞ்சம் நவீனமா, தொடர்ச்சியான சர்க்கரை கண்காணிப்பு (Continuous Glucose Monitoring – CGM) கருவிகளும் வந்திருக்கு. இது கொஞ்சம் வசதியா இருக்கலாம்.
ஆரோக்கியமான உணவுமுறை: என்ன சாப்பிடலாம், எதை தொடக்கூடாது?
*இது ரொம்ப முக்கியம். ஆரோக்கியமான உணவுப் பழக்கங்களைத் தேர்ந்தெடுக்கிறது, முக்கியமா கார்போஹைட்ரேட்டுகள் (Carbohydrates) விஷயத்துல ரொம்ப கவனமா இருக்கிறது அவசியம். இதுக்கு கார்போஹைட்ரேட் கணக்கீடு (Carbohydrate Counting)ங்கிற விஷயம் உதவும். எந்த நேரத்துக்கு சாப்பிடணும்ங்கிறது கூட இதுல முக்கியம்.
*கலர் கலரா இருக்கிற சர்க்கரை பானங்கள் [Sugary Drinks], பாக்கெட்ல வர்ற பதப்படுத்தப்பட்ட உணவுகள் [Processed Foods] – இதையெல்லாம் தவிர்த்தாலே பாதிப் பிரச்சனை இல்லை.
உடற்பயிற்சி: இதுல என்ன நன்மை? என்ன கவனிக்கணும்?
*தினமும் குறைந்தது முப்பது நிமிஷம் சின்னச் சின்னதா சுறுசுறுப்பா இருக்கிறது, விளையாடுறது இதெல்லாம் இரத்த சர்க்கரை அளவைக் கட்டுக்குள்ள வெக்கறதுக்கு பெரிய கை கொடுக்கும். இது ஒரு முக்கியமான வாழ்க்கை முறை மாற்றங்கள் (Lifestyle Changes).
*உடற்பயிற்சி செய்யப் போறதுக்கு முன்னாடியும், செஞ்சு முடிச்சதுக்கு அப்புறமும் இரத்த சர்க்கரை அளவை ஒரு தடவை பரிசோதனை பண்ணிக்கிறது ரொம்ப நல்லது. ஏன்னா, சில சமயம் ரொம்ப குறைஞ்சுட வாய்ப்பிருக்கு.
மேலும் வாசிக்க : ஆரோக்கியமான எடை மற்றும் நீரிழிவு தடுப்பு குறிப்புகள்
குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோயுடைய குழந்தைகள் பள்ளிக்கூடம் செல்லும் போது செய்யவேண்டியவை
சரி, வீட்ல இப்படி தினசரி பார்க்கிற மாதிரி, நம்ம குழந்தைகள் பள்ளிக்கூடம் போகும்போது அங்கேயும் சில விஷயங்களை கவனிக்கணும் இல்லையா?
வீட்டில இருக்கும்போது நாம பார்த்துக்கலாம். ஆனா, பள்ளிக்கு அனுப்பிட்டா? அங்க யாரு பாத்துப்பாங்க? நம்ம செல்லக் குழந்தைக்கு இந்த குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோய் இருந்தா, இந்த கேள்விதான் பல பெற்றோருக்கு மனசுக்குள்ள ஓடிக்கிட்டே இருக்கும்.
இங்க ஆசிரியர்கள் முக்கியமா, மத்த பள்ளி ஊழியர்களோட பங்கு ரொம்ப பெருசு. அவங்களுக்கு சில விஷயங்கள் கட்டாயம் தெரிஞ்சிருக்கணும். உதாரணத்துக்கு, குழந்தையோட இரத்த ‘குளுக்கோஸ் கண்காணிப்பு’ (Blood Glucose Monitoring) அளவு ரொம்பக் குறைஞ்சுட்டா என்ன ஆகும், இல்ல ரொம்ப அதிகமானா ஹைப்பர் கிளைசீமியா என்ன அறிகுறிகள் வரும்னு அவங்களுக்குத் தெரியணும்.
இரத்த சர்க்கரை அளவு ரொம்பக் குறைஞ்சா அதாவது மயக்கம் வர்ற மாதிரி இருந்தா, கை கால் நடுங்குனா – உடனே சர்க்கரை இருக்கிற ஏதாவது பழச்சாறோ, மிட்டாயோ, சர்க்கரை மாத்திரையோ கையில கொடுக்கணும். இதை தாமதிக்கக் கூடாது. அளவு ரொம்ப ஏறிட்டா ஹைப்பர் கிளைசீமியா அதிக தாகம், அடிக்கடி சிறுநீர் கழிப்பது மாதிரி அறிகுறிகள் இருந்தா – மருத்துவக் குழுவுக்கு தகவல் சொல்லணும். இந்த அவசரகால நிலைமைகளை சமாளிக்க பள்ளிக்குத் தேவையான பொருட்கள், மருந்துகள் எளிதா எடுக்கிற மாதிரி இருக்கணும்.
இதுக்கெல்லாம் அடிப்படையே, பெற்றோர் தரப்புல இருந்து பள்ளிக்கூடத்துக்கு ஒரு தெளிவான தகவல் தொடர்பு திட்டம் (Information Sharing/Communication) கொடுக்கிறதுதான். இந்த திட்டத்துல அவசர காலத்துல என்ன செய்யணும்ங்கிற அவசரகால திட்டமிடல் (Emergency Planning), சாப்பாடு நேரம், இரத்த சர்க்கரை கண்காணிப்பு எப்படி செய்யணும், விளையாட்டுல எப்படி சேர்க்கிறதுன்னு எல்லா விவரமும் இருக்கணும். தேவைப்பட்டா, ரத்த குளுக்கோஸ் கண்காணிப்பு பார்க்கவோ, இல்ல இன்சுலின் போடவோ உதவி செய்யறதுக்கு பள்ளியில சில பயிற்சி பெற்ற ஊழியர்கள் இருந்தா நல்லது.
குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோய் மேலாண்மை செய்வதெப்படி
இந்த குழந்தைகளில் நீரிழிவு நோய்ங்கிற விஷயத்தை சமாளிக்க, நமக்குன்னு ஒரு பலமான ஆதரவு முறை நிச்சயம் தேவைங்க! இந்த மேலாண்மைக்கு (Management) இதுதான் ரொம்ப முக்கியம். யார் யார் இதுல சேருவாங்க? நாம பெற்றோர்கள், பள்ளிக்கூடத்துல ஆசிரியர்கள், மத்த ஊழியர்கள், முக்கியமா மருத்துவர் அடங்கிய மருத்துவக் குழு (Medical Team). இந்த சப்போர்ட் சிஸ்டம் எதுக்கு தேவைனா, நம்ம குழந்தையோட இரத்த சர்க்கரை அளவை மருத்துவர் சொல்ற மாதிரி அந்த 100 mg/dL இலக்குக்கு பக்கத்துலயே வெச்சிருக்கத்தான். குழந்தை வளர வளர, அவங்ககிட்டேயே கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவங்களோட இந்த நீரிழிவு பராமரிப்பைப் பத்தின நோயாளி பொறுப்பை (Patient Responsibility) கத்துக்கொடுக்கலாம். சின்னச் சின்ன விஷயங்களை அவங்களே செஞ்சுக்க பழக்கணும். இந்த நாள்பட்ட குழந்தை நோயான (Chronic Childhood Illness) நீரிழிவு, குழந்தைகளுக்கும் சரி, நம்ம மாதிரி பெற்றோர்களுக்கும் சரி… மனசுக்குள்ள பெரிய பாரத்தை வெக்கும். மன ஆரோக்கியம் (Mental Health), உணர்ச்சி நல்வாழ்வு (Emotional Well-being) இதுல எல்லாம் சிக்கல்கள் வரலாம். சில சமயம் உளவியல் சிக்கல்களும் (Psychological Issues) எட்டிப் பார்க்கும். நம்ம மாதிரியே இந்த சவாலை எதிர்கொள்ளும் மத்த பெற்றோர்களோட பேசுறது, அவங்க குழுக்கள்ல (Parent Support Groups) சேர்றது மனசுக்கு பெரிய ஆறுதலா இருக்கும். உணர்ச்சிபூர்வமான ஆதரவு (Emotional Support) கிடைக்கும். குழந்தையோட ஆரோக்கியத்தைப் பத்தி உங்களுக்கு எந்தக் கவலை வந்தாலும், தயங்காம உங்க குழந்தை நல டாக்டர் கிட்ட (Pediatrician) பேசுங்க.
சரி, இரத்த சர்க்கரை கண்காணிப்பு (Monitoring), சரியா சாப்பிடறதுக்கான ஊட்டச்சத்து மேலாண்மை (Nutritional Management), அப்புறம் விடாம செய்ய வேண்டிய உடற்பயிற்சி முறை எல்லாம் அடங்கும். இதெல்லாம் வெறும் மருத்துவ விஷயங்கள் மட்டுமில்லை. வீட்ல மட்டும் இல்லாம, பள்ளிக்கூடத்துலயும் இந்த நிலையை திறம்பட சமாளிக்க, பெற்றோருக்கும் பள்ளிக்கும் இடையில ஒரு நல்ல ஒத்துழைப்பு (Collaboration), சரியான தகவல் தொடர்பு (Communication) நிச்சயம் அவசியம். ஆமாம், இது ஒரு சவாலான பயணம் போல தெரியலாம். யாரும் இல்லைன்னு சொல்ல முடியாது. ஆனாலும், தெளிவான அறிவு, விடாப்பிடியான பராமரிப்பு, வலுவான ஆதரவு – இது மூணும் இருந்தா, நம் குழந்தைகள் இந்த நீரிழிவு நோய் கூடவே ஆரோக்கியமான, சந்தோஷமான வாழ்க்கையை வாழ முடியும். குறிப்பா இந்தியா போன்ற நாடுகள்ல, சரியான வழிகாட்டுதல் கிடைக்கிறது ரொம்ப முக்கியம். உங்களுக்கு இன்னும் கேள்விகள் இருந்தா, இல்லை உங்க குழந்தைக்குன்னு தனியா ஆலோசனை தேவைப்பட்டா, தயங்காம உங்க சுகாதார வழங்குநரை அணுகத் தயங்காதீங்க.
