நாம் எல்லோருமே சில நேரங்களில் பயம் கலந்த சிலிர்ப்பூட்டக்கூடிய அனுபவங்களைச் சந்தித்திருப்போம். ராத்திரி, ஆள் அரவமற்ற வாகன நிறுத்துமிடம் தனியாக வண்டியை நோக்கி நடக்கும் போது சட்டென ஒருவித பயம் கலந்த எச்சரிக்கை மணி! இது ஓரளவுக்கு நல்லதுதான்; நம்மை ‘எச்சரிக்கை’ ஆக வைத்திருக்கும். ஆனால், இதே பயம் கொஞ்சம் அதிகமாகி, நம் அன்றாட வாழ்க்கையையே தடை போட்டால் அல்லது, காரணமே இல்லாமல் திடீர் திடீரெனத் தாக்கும் பதட்டம் இவை இரண்டும் சேர்ந்து நம் சந்தோஷத்தையும் நிம்மதியையும் இழக்க செய்துவிடக்கூடும். ஒரு கட்டத்தில், நம்முடைய முன்னேற்றத்தையே ஸ்தம்பிக்க வைத்து விடும் அபாயமும் உண்டு.
அதனால்தான், இந்த பயம் மற்றும் பதட்டம் சமாச்சாரங்களை நாம் கொஞ்சம் ஆழமாகப் புரிந்து கொள்வது ரொம்பவே அவசியம். ‘இதெல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமா, விடுங்க சார்!’ என்று தட்டிக் கழித்தால், நம்முடைய ஒட்டுமொத்த உணர்ச்சி நல்வாழ்வுக்கும் மன நலத்திற்கும் அது கேடு விளைவித்து விடும்.
இந்த பயம் , பதட்டம் இவற்றுக்கு இடையில் அப்படி என்னதான் பெரிய வித்தியாசம்? இவற்றை நாமே சமாளிக்க செய்ய முடியுமா? அதற்கான சுய உதவி உத்திகள் என்னென்ன இருக்கின்றன? ஒருவேளை, நிலைமை கொஞ்சம் சிக்கலாகி, கைமீறிப் போவது போலத் தெரிந்தால், எப்போது ஒரு நிபுணரை அணுகி தொழில்முறை சிகிச்சை எடுத்துக் கொள்ளலாமா இதுமாதிரியான ஏகப்பட்ட கேள்விகளுக்கு விடை தேடும் ஒரு பயணம்தான் இந்தக் கட்டுரை. பயம், பதட்டம், சில சமயங்களில் தீவிரமான அச்சக்கோளாறுகள் (anxiety disorders) வரைக்கும் போகும் பிரச்சனைகள், அவற்றின் அறிகுறிகள், அவற்றை எப்படி எதிர்கொள்வது என்பது பற்றியெல்லாம் இனி வரும் பகுதிகளில் விரிவாகப் பார்க்கப் போகிறோம்.
பயம், பதட்டம், அச்சக்கோளாறு: வித்தியாசம் என்ன? அறிகுறிகள்தான் என்ன?
நாம சர்வ சாதாரணமா ‘பயமாயிருக்கு’, ‘பதட்டமா இருக்கு’ன்னு சொல்லிடறோம். ஆனா, இந்த ரெண்டுக்கும் சில முக்கியமான வித்தியாசங்கள் இருக்கு. கூடவே, இது எப்போ ‘அச்சக் கோளாறு’ங்கற அளவுக்குப் போகுதுன்னும் நாம புரிஞ்சுக்கணும். வாங்க, இதை கொஞ்சம் பார்க்கலாம்.
முதல்ல, பயம். கண்ணு முன்னாடி ஒரு ஆபத்து – ஒரு நிஜமான, உடனடியான, உணரப்பட்ட அச்சுறுத்தல் (perceived threat). படுவேகமா ஒரு லாரி நம்ம மேல வர்ற மாதிரி ஒரு உணர்வு. அப்போ உடனே வர்றதுதான் பயம் . ஆனா, பதட்டம் கொஞ்சம் வேற மாதிரி. இது பெரும்பாலும் எதிர்காலத்தை பொறுத்ததா இருக்கும். ஒரு கற்பனை செய்யப்பட்ட ஆபத்து (imagined danger) பத்தின கவலை (worry). பரீட்சைக்கு மாசம் கணக்கா பதட்டம் ஆகுறோமே, அது தான் இந்த ரகம்.
பயம் வந்தா, நம்ம பாடி உடனே செயல் நிலைக்கு போயிடும். அந்த பிரபலமான ‘சண்டை-ஓட்டம் பதில்வினை’ (fight-flight response) தான் காரணம். உடனே அதிகரித்த இதயத்துடிப்பு, வேகமான/ஆழமற்ற சுவாசம் மாதிரி உடம்புல மாற்றங்கள் தெரியும். சில சமயம் என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம அப்படியே உறைஞ்சு போய் (freeze) நின்னுடுவோம். இதுவே பதட்டத்துல, நம்ம பாடி ஒரு மாதிரி மெதுவாகி ஆனா தொடர்ந்து எச்சரிக்கையா இருக்கும். இதனால ரொம்ப நேரத்துக்கு தசை இறுக்கம், மண்டைக்குள்ள ஆயிரம் விரைவான எண்ணங்கள் ஓடும், எதுலயும் கவனம் செலுத்துவதில் சிரமம் ஏற்படும்.
இந்த மாதிரி நீடிச்சு நிக்கிற பதட்ட நிலை சில சமயம், சில சூழ்நிலைகளையோ அல்லது இடங்களையோ பார்த்தாலே தெறிச்சு ஓடற மாதிரியான தவிர்ப்பு நடத்தைக்கும் (avoidance behaviour), ராத்திரியில ஆந்தை மாதிரி முழிச்சுக்கிட்டு இருக்கிற உறக்கமின்மைக்கும் (insomnia), கூடவே ஓயாத எதிர்மறை எண்ணங்களுக்கும் (negative thoughts) கொண்டுபோய் விட்டுடும்.
அடுத்த ஐட்டம், அச்சக் கோளாறுகள் (Phobias). குறிப்பிட்ட சில விஷயங்கள் – அது பொருளா இருக்கலாம், ஒரு இடமா இருக்கலாம், எதுவா வேணா இருக்கலாம் – இந்த மாதிரி தூண்டுதல்கள் (triggers) மேல வர்ற அதி தீவிரமான, சில சமயம் சுத்தமா சம்பந்தம் இல்லாத பகுத்தறிவற்ற பயம் (irrational fear). சிலந்திக்கு பயப்படறது, உயரத்தைப் பார்த்தா தலை சுத்துறது இதெல்லாம் இந்த வகை தான். இந்த அச்சக் கோளாறுகளும் சும்மா இல்லை, உடம்பை பாடாப்படுத்திரும். அதே அதிகரித்த இதயத்துடிப்பு, தசை இறுக்கம், வேகமான/ஆழமற்ற சுவாசம் எல்லாம் வந்து நம்ம தினசரி வாழ்க்கையை ஆட்டம் காண வச்சுடும்.
நிஜத்தைச் சொல்லணும்னா, ஓரளவுக்கு ஆரோக்கியமான பயம்/பதட்ட நிலைகள் (healthy fear/anxiety) நமக்குத் தேவை தான். ஒரு சவாலை ஜெயிக்கவோ, ஒரு இலக்கை முடிக்கவோ அதுதான் நம்மள உசுப்பி விடும். ஆனா, இதே உணர்வுகள் எப்போ ஆரோக்கியமற்ற பயம்/பதட்டம் (unhealthy fear/anxiety) அளவுக்கு போய், நம்ம சாதாரண வாழ்க்கையை ஸ்தம்பிக்க வைக்குதோ, அப்போதான் அது தீவிரமான விஷயம். சில பேர், பதட்டத்தோட அறிகுறிகளை, ‘வயசாயிடுச்சு, அதான் இப்படி’ன்னு தப்பா கணக்குப் போட்டுடறாங்க. ஆனா, விஷயம் அது இல்ல, பெரும்பாலும் இதுக்குக் காரணம் வேற சில கவலைகள்தான். இது சின்னவங்கள்ல இருந்து பெரியவங்க வரைக்கும் எல்லாருக்கும் பொதுவானதுதான்.
ஆக, இந்த பயம் மற்றும் பதட்டம், அப்புறம் இந்த அச்சக் கோளாறுகள் (Phobias) – இதுக்குள்ள இருக்கிற வித்தியாசங்களையும், அறிகுறிகளையும் நாம சரியாப் புரிஞ்சுக்கிட்டா பாதி கிணறு தாண்டின மாதிரி. இதெல்லாம் தெளிவா தெரிஞ்சா, இதை சமாளிக்கிற வழியைக் கண்டுபிடிக்கிறது ஒண்ணும் பெரிய கம்ப சூத்திரம் இல்லை. அடுத்ததா, இந்த உணர்வுகளை எப்படி சாமர்த்தியமா கையாளுறதுங்கிற செயல்முறையான சுய உதவி நுட்பங்களைப் பத்தி பார்ப்போம்.
பயம், பதட்டமா? விரட்டியடிக்க சில அருமையான நுட்பங்கள்!
இந்த பயம் மற்றும் பதட்டம்னு சொல்ற சமாச்சாரங்கள்ல இருந்து கொஞ்சம் தளர்வகிக்க, நாமளே முயற்சி பண்ணக்கூடிய சில எளிய வழிகள் இருக்கு., அந்த பயத்தை/பதற்றத்தை நிர்வகிக்கிறதுக்கும் (managing fear/anxiety), அதைச் சமாளிக்கிறதுக்கும் (coping with fear/anxiety) உதவக்கூடிய சில செயல்முறை சுய உதவி உத்திகளைல (self-help strategies) முதல்கட்டமா, நமக்கு எப்போ, ஏன் பயம் எட்டிப் பார்க்குதுன்னு புரிஞ்சுக்கிறது ரொம்ப முக்கியம். நம்ம பயத்தோட முறை (pattern) என்னன்னு கண்டுபிடிச்சிட்டா, பாதி கிணறு தாண்டின மாதிரிதான்!
வாங்க, இந்த நுட்பங்களை ஒண்ணொண்ணா பார்க்கலாம்:
1. ஆழ்ந்த சுவாசப் பயிற்சிகள் (Deep breathing exercises):
சில சமயம் பயமும் பதட்டமும் நம்மள போட்டு அழுத்தும்போது, நம்ம பாராசிம்பதெடிக் நரம்பு மண்டலத்தைத் தூண்டி, உடம்பைக் கொஞ்சம் தளர்வாக்க இந்த ஆழ்ந்த சுவாசப் பயிற்சிகள் உதவும். ஒரு குறிப்பிட்ட ஆழ்ந்த சுவாச நுட்பம் (specific deep breathing technique) சொல்றேன் கேளுங்க: நாலு நொடி மூச்சை நல்லா உள்ள இழுத்து, ஆறு விநாடிக்கு மெதுவா வெளிய விடுங்க. இந்த மாதிரி கவனத்துடன் சுவாசித்தல் (mindful breathing) நம்மள அமைதிப்படுத்தி, அந்த பதட்டமான சூழ்நிலையைச் சமாளிக்க பெரிய ஆதரவா இருக்கும்.
2. கவனத்துடன் இருத்தல் பயிற்சி (Mindfulness practice):
இது ரொம்ப எளிமை. தற்போதைய தருணத்தில் கவனம் செலுத்துதல் (focusing on the present moment) – அதாவது, இப்போ, இந்த நிமிஷம் என்ன நடக்குதுன்னு கவனிக்கிறதுதான் விஷயம். இப்படி நிகழ் காலத்துல நாம கவனமா இருக்கும் போது, மனசுக்குள்ள ஓடுற தேவையில்லாத எண்ணங்களையும், அது நம்ம உணர்வுகளை எப்படி சேதம் பண்ணுதுன்னும் சுலபமா புரிஞ்சுக்கலாம். இதன் மூலமா, நம்ம பயமெல்லாம் நிஜமானதா இல்ல கற்பனைக் கோட்டையான்னு ஒரு உண்மை பரிசோதனை பண்ணிக்கலாம். இது எதிர்காலத்தைப் பத்தின தேவையற்ற பதட்டத்தைக் குறைக்க ரொம்ப உதவும்.
3. எதிர்மறை எண்ணங்களுக்கு ஒரு சேலஞ்ச் (Challenging negative thoughts):
பல சமயம், நடக்காத ஒண்ணை நெனச்சு தான் நாம ஓவரா பயந்து ஒரு வழி ஆயிடுவோம். இந்த எதிர்மறை எண்ணங்களை ஒரு கேள்வி கேட்கிறது (questioning negative thoughts) ரொம்ப முக்கியம். “நான் எதுக்காக பயப்படறேன்? இது நிஜமாவே நடக்கப்போகுதா, அப்படின்னு உங்களையே கேட்டுப்பாருங்க. அந்த எண்ணங்களோட உண்மைத் தன்மையை ஆராய்ஞ்சு, அதை நேர்மறையான அல்லது யதார்த்தமான எண்ணங்களா மாத்த முயற்சி பண்ணுங்க.
4. பயங்களை நேருக்கு நேர் சந்தித்தல் (Facing fears):
சில பயங்கள் நமக்கு ரொம்ப சங்கடமா இருந்தாலும், அவற்றை எதிர்கொள்வது (Facing fears) சில சமயம் நல்லதுதான். படிப்படியான வெளிப்பாடு (gradual exposure)ன்னு ஒரு முறை இருக்கு. அதாவது, பயத்தை சின்ன சின்னதா, நம்மால சமாளிக்கக்கூடிய படிகள்ல எதிர்கொள்ளும்போது, மன அழுத்தம் படிப்படியா குறைய ஆரம்பிக்கும். ஒரு பயத்தை ஜெயிச்சுட்டோம்னா, அதுக்கப்புறம் ஒரு தனி கெத்தே வரும் பாருங்க! அதுமட்டுமில்லாம, ஒரு விஷயத்துல நாம அதிகமா ஈடுபடும் போது, அதைப் பத்தின பயமும் குறையும், இது ஒருவித மனத்திடத்தையும், புதுசா வர்ற சவால்களை எதிர்கொள்ற தைரியத்தையும் கொடுக்கும்.
5. உணர்வுகளை டைரியில் கொட்டுதல் (Journaling about emotions):
நம்மளோட பயங்கள், கவலைகள், டென்ஷன் எல்லாத்தையும் ஒரு டைரியில உணர்வுகளைப் பற்றி எழுதுதல், அவற்றை இன்னும் ஆழமா புரிஞ்சுக்கவும், எது நம்மை தூண்டுதுன்னு கண்டுபிடிக்கவும் உதவி பண்ணும். மனசுவிட்டு எழுதும்போது பாதி பாரம் குறைஞ்ச மாதிரி ஒரு உணர்வு கிடைக்கும்.
6. பாசிட்டிவ் பலனை கற்பனை செய்தல் (Imagining a positive outcome):
ஒரு கஷ்டமான சூழ்நிலையை நாம நல்ல முறைல கையாண்டு ஜெயிக்கிற மாதிரி ஒரு நேர்மறையான விளைவை கற்பனை செய்தல், நம்ம தன்னம்பிக்கையையும் சுயமதிப்பையும் ஊக்கப்படுத்தும்.
7. அடிப்படை உடல் தேவைகளை கவனித்தல் (Handling basic biological needs) மற்றும் உடற்பயிற்சி (Physical exercise):
நல்ல தூக்கம், சத்தான சாப்பாடு, தேவையான அளவு தண்ணீர் குடிக்கிறது மாதிரி அடிப்படை உயிரியல் தேவைகளை கையாளுதல் ரொம்ப ரொம்ப முக்கியம். அதோட, வழக்கமா கொஞ்சம் உடற்பயிற்சி (Physical exercise) செஞ்சா, மூளையில எண்டார்ஃபின் (endorphins) மாதிரி நல்ல உணர்வை தரும் இரசாயனங்கள் சுரக்கும், உடம்புல இருக்கிற இறுக்கம் குறையும், கவலை கொடுக்கிற எண்ணங்கள்ல இருந்து கவனமும் மாறும்.
இந்த சுய உதவி உத்திகள் நம்மளோட பயம் மற்றும் பதட்டம் ஆகியவற்றைச் சமாளிச்சு, உணர்ச்சி நல்வாழ்வை (emotional well-being) மேம்படுத்தி, வாழ்க்கையில வர்ற சின்ன சின்ன சவால்களைத் தாங்கிக்கிற மீள்திறனை (resilience) வளர்த்துக்கறதுக்கு நிச்சயம் கை கொடுக்கும்.
இந்த சுய உதவி வழிகள் பல நேரங்கள்ல நமக்கு உதவினாலும், சில சமயம் இந்த பயமும் பதட்டமும் நம்ம கட்டுப்பாட்ட மீறி, அன்றாட வாழ்க்கையையே புரட்டிப் போடலாம். அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலைகள்ல நாம என்ன செய்யணும், எப்போ ஒரு நிபுணரோட உதவியை நாடணும்னு அடுத்த பகுதியில இன்னும் விலாவாரியாப் பார்க்கலாம்.
தனியா கையாள முடியலையா? நிபுணர் உதவிக்கு இதுதான் சரியான நேரம்!
நம்மளோட தானாக செய்யும் சுய உதவி நுட்பங்கள் சில சமயம் இந்தத் தீராத பயம் மற்றும் பதட்டம் சமாச்சாரத்தைச் சமாளிக்க பத்தாம போயிடலாம். அப்போ, உளவியல் உதவி (psychological help) தேடுறது ரொம்ப முக்கியம். சில அறிகுறிகள் நமக்கு உதவி தேவைன்னு சொல்லும், அதைக் கவனிக்கணும்.
எப்போன்னு கேக்குறீங்களா? நாம முயற்சி பண்ணின சுய உதவி முறைகளின் தோல்வி (failure of self-help methods) ஏற்பட்டு, அறிகுறிகள் இன்னும் ஜாஸ்தியாகும் போது, இல்ல நம்ம தினசரி வாழ்க்கை – அலுவலகம், நண்பர்கள், குடும்பம்னு எதுலயுமே ஒரு ஈடுபாடு இல்லாம, எல்லாம் தாறுமாறா போற அளவுக்கு அன்றாட செயல்பாட்டில் குறுக்கீடு (interference with daily functioning) வந்தா, அப்போ ஒரு நிபுணரைப் பார்க்குறதுதான் சரி அதுமட்டுமில்ல, திடீர் திடீர்னு வர்ற அந்த பயங்கரமான பீதித் தாக்குதல்கள் (panic attacks), நமக்கோ மத்தவங்களுக்கோ ஆபத்து உண்டாக்கற மாதிரி வர்ற தீங்கு விளைவிக்கும் அறிகுறிகள் (harmful symptoms), இல்ல இந்த மன அழுத்தம் முத்திப் போய் உடம்புலயே வியாதிகள் வர ஆரம்பிச்சா, அப்பவும் நாம உஷாராகிடணும்.
ஆனா, ஒரு நல்ல விஷயம் என்னன்னா, இந்த மாதிரி பதட்டப் பிரச்சனைகள், சில சமயம் பயக் காரணி எகிறி அச்சக் கோளாறுகளா மாறினாலும், ஒரு மனநல நிபுணர் (mental health professional) அல்லது சிகிச்சையாளர் (therapist) கிட்ட கிடைக்கிற தொழில்முறை சிகிச்சை (professional therapy) மூலமா சரிபண்ணிட முடியும். இதுல, அறிவாற்றல் நடத்தை சிகிச்சை (CBT- Cognitive Behavioral Therapy) ரொம்பவே பிரபலமான, பலன்தரக்கூடிய ஒரு முறை. இந்த CBT, நம்ம மன எண்ணங்கள், உணர்வுகள, நாம நடந்துக்கிற விதம் – இதுக்கெல்லாம் இருக்கிற தொடர்பை நமக்கு கண்ணாடி மாதிரி காட்டி, பயம் மற்றும் பதட்டம் பத்தின நம்ம தப்பு கணக்குகளை சரி செய்ய உதவி பண்ணும். குறிப்பிட்ட பயங்களுக்கு, அதாவது அச்சக் கோளாறுகளுக்கு, வெளிப்பாடு மற்றும் எதிர்வினை தடுப்பு சிகிச்சை (ERP – Exposure and Response Prevention) மாதிரி சிறந்த சிகிச்சைகள் இருக்கு. இதுல, ஒரு பாதுகாப்பான, கட்டுப்படுத்தப்பட்ட முறைல கொஞ்சம் கொஞ்சமா அந்த பயத்தை சந்திக்க வெச்சு, அதைப் பத்தின நம்மளோட தப்பான நம்பிக்கைகளை மாத்த ஆதரவு தருவாங்க.
நியாயமாப் பார்த்தா, நம்ம ஊர்ல இந்த மனநலம் குறித்த களங்கம் (stigma around mental health) ஒரு பெரிய வேகத்தடை மாதிரிதான். இதனாலேயே, பல பேர் உதவி தேவைப்பட்டாலும், அதைக் கேட்கத் தயங்கி, உதவி நாடுவதை தாமதப்படுத்துதல் (delaying seeking help) பண்றாங்க. மத்தவங்க என்ன நினைப்பாங்களோன்னு இல்ல உதவி கேட்டா நம்மள பலவீனமா நெனச்சிருவாங்களோன்னு ஒரு தவறான கெளவுரவம் அவங்கள கட்டிப் போட்டுடுது. ஆனா, இந்தத் தயக்க சங்கிலியை உடைச்சு எறிய வேண்டியது ரொம்ப ரொம்ப அவசியம். நமக்கு நம்பிக்கையான நண்பரகள், குடும்ப உறுப்பினரகள் கிட்ட நம்ம உணர்வுகளை பத்தி ஒரு திறந்த உரையாடல் (open conversation) செய்றதும், அவங்களோட ஆதரவான உறவுகளை வளர்த்தல் (fostering supportive relationships) மூலமா ஆதரவு அடித்தளத்தை உருவாக்கிக்கிறதும் இந்த விஷயத்துல பெரிய தெம்பைக் கொடுக்கும். ‘நான் தனியா இல்லை’ங்கிற தைரியத்தையும் கொடுக்கும்.
மேலும் வாசிக்க : மன அழுத்தம் : நம்ம வாழ்க்கையில ஒரு குட்டிப் பார்வை
பயம், பதட்டம்: மொத்தக் கதைக்கு ஒரு பின்குறிப்பு!
இவ்வளவு நேரம் நாம இந்த பயம், பதட்டம் பத்தி அலசிட்டோம். இதிலிருந்து ஒரு விஷயம் ரொம்பத் தெளிவா புரியுது: இதெல்லாம் ஏதோ குறிப்பிட்டு சிலருக்கு மட்டும் வர்ற வியாதி கிடையாது, நாம எல்லாரும் அப்பப்போ சந்திக்கிற ஒரு பொதுவான உணர்வு தான். வாழ்க்கை முறைல சில மாற்றங்கள், தேவைப்பட்டா ஒரு நல்ல மனநல நிபுணர் (mental health professional) கிட்ட தொழில்முறை சிகிச்சை (professional therapy) – இப்படி சின்னச் சின்னதா முயற்சி செஞ்சா, நம்ம வாழ்க்கையை இன்னும் ஜாலியா, அர்த்தமுள்ளதா மாத்திக்கலாம்.
இந்த பயம் மற்றும் பதட்டத்தை ஜெயிக்கிறதுங்கிறது ஒரு ராத்திரில நடக்கிற மாயம் இல்லை. அது ஒரு தொடர் பயணம். கொஞ்சம் மனசுல ஒரு சுயவிழிப்புணர்வு, கூடவே ஒரு கெத்தான தைரியம் – இது ரெண்டும் ரொம்ப முக்கியம். உங்களுக்கு ஏத்த சில சுய உதவி உத்திகளை (self-help strategies) விடாம பின்பற்றுறதும், தயங்காம, தேவைப்பட்டா ஒரு நிபுணரை அணுகுறதும் உங்க உணர்ச்சி நல்வாழ்வுக்கும் (emotional well-being), ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வுக்கும் (overall well-being) ரொம்ப ரொம்ப நல்லது.
இப்படி நீங்க முயற்சி செய்யும் போது, ஒரு அதிகாரமளித்தல் (empowerment) உணர்வும், வாழ்க்கையை நாமளே வழிநடத்திக்கலாம்ங்கிற ஒரு கட்டுப்பாட்டு உணர்வும் (sense of control) தானா வரும். எப்பவும் ஒண்ணு ஞாபகம் வச்சுக்கோங்க: நீங்க ஒன்னும் தனியா இல்லை. பதட்டம்ங்கிறது ஒரு சின்ன அறிகுறி, அவ்வளவுதான்; அதுவே உங்க முழு குணம் கிடையாது. இந்த விஷயங்களை மத்தவங்களோட பகிர்ந்துக்கிட்டு, மனநலம் பத்தின விழிப்புணர்வை நம்ம சமூகத்துல இன்னும் கொஞ்சம் மேம்படுத்திடுவோம்.
