மாரடைப்பு! இந்த வார்த்தையைக் கேட்டாலே லேசாக நெஞ்சு அடைக்கிற மாதிரி இருக்கும். இப்போதெல்லாம் பதட்டம், மாறிப்போன வாழ்க்கை முறைனு பல காரணங்களால இது சர்வ சாதாரணமாயிடுச்சு. ஒரு அதிர்ச்சி செய்தி என்னன்னா, நம்ம இந்தியால மாரடைப்பு வர்றவங்கள்ல சுமார் எழுபது (70) சதவிகிதம் பேர், சரியான நேரத்துல மருத்துவமனைக்கு போய்ச் சேர்றதுக்கு முன்னாடியே உயிரை விட்டுடறாங்கன்னு சில புள்ளி விவரங்கள் சொல்லுது.
எளிமையா சொல்லணும்னா, மாரடைப்புன்னா இதயத்துக்கு ஆக்சிஜனோடு கூடிய ரத்தத்தைக் கொண்டு போற குழாய்ல திடீர்னு ஒரு தடை ஏற்பட்டு இதயத் தசைகளுக்கு ஆக்சிஜன் விநியோகம் நிறுத்தப்பட்டு உடனே இதயத் தசைகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமா செயலிழக்க ஆரம்பிச்சிடும். இது ஒரு நிமிஷம் கூட தாமதிக்கக் கூடாத அவசர நிலை.
மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) எவ்வளவு சீக்கிரம் கொடுக்கிறோமோ, அவ்வளவு நல்லது. சரியான நேரத்துல முதலுதவி கிடைச்சா, உயிர் பிழைக்கிற வாய்ப்பு அதிகம், இதயத்துக்கும் பெரிய பாதிப்பு வராம தடுக்கலாம்.
சரி, அப்படி ஒரு நிலைமை வந்தா, பதற்றப்படாம என்னென்ன உடனடி நடவடிக்கைகள் எடுக்கணும்னுதான் நாம இந்த பகுதியில பார்க்கப் போறோம்.
மாரடைப்பு அறிகுறிகள்: அலட்சியம் செய்யக்கூடாத எச்சரிக்கைகள்!
மாரடைப்புன்னா ஒவ்வொரு நிமிஷமும் முக்கியம். முதல்ல ஒருத்தருக்கு மாரடைப்புதான் வந்திருக்குன்னு அதோட அறிகுறிகளை வெச்சு நாம அடையாளம் கண்டுக்கனும். இந்த மாரடைப்பு அறிகுறிகள் ஆளுக்கு ஆள், சூழ்நிலைக்கு ஏற்ப வித்தியாசப்படும்.
பொதுவா, நெஞ்சைப் பிடிச்சுக்கிட்டு சுருண்டு விழறது மட்டும் மாரடைப்பு இல்லீங்க. சில வழக்கமான அறிகுறிகள் இருக்கு. முக்கியமா, மார்போட மையப் பகுதியில சில நிமிஷங்களுக்கு மேல நீடிக்கிற ஒருவிதமான அசௌகரியம். ஏதோ நெஞ்சை அழுத்துற மாதிரி, இல்லைன்னா யாரோ இறுக்கிக் கயிறு போட்டு பிழியிற மாதிரி, வயிறு ரொம்ப நிரம்பிப்போன மாதிரி ஒரு உணர்வு, சில சமயம் தாங்க முடியாத கடுமையான நெஞ்சு வலி கூட இருக்கலாம். இந்த வலி மார்போட நிற்காம, ஒரு கைக்கோ ரெண்டு கைக்கோ, முதுகு, கழுத்து, தாடை, ஏன் வயிறு, சில சமயம் பற்கள் வரைக்கும்கூட பரவக்கூடும். இதோட சேர்ந்து, மூச்சுத் திணறல், திடீர்னு உடம்பெல்லாம் சில்லுனு வியர்வை கொட்டுறது, ஒரு மாதிரி குமட்டல் அல்லது வாந்தி வர்றது, தலை லேசா சுத்தி மயக்கம் வர்ற மாதிரி இருக்கிறது. இதெல்லாம் கூட பொதுவான எச்சரிக்கைகள் தான்.
எல்லா நேரமும் மாரடைப்பு நெஞ்சு வலியோட தான் ஆரம்பிக்கணும்னு எந்தக் கட்டாயமும் இல்லை. சில சமயம் ரொம்ப மெதுவா, லேசான ஒரு அசௌகரியத்தோட கூட ஆரம்பிக்கலாம். அப்புறம், இந்த அறிகுறிகளோட தீவிரம், அது வெளிப்படுற விதம் எல்லாம் ஒருத்தரோட வயசு, அவங்க ஆணா பெண்ணா, ஏற்கனவே உடம்புல என்னென்ன மருத்துவப் பிரச்சினைகள் இருக்குங்கிறதைப் பொறுத்து மாறுபடலாம்.
குறிப்பா, பெண்கள் விஷயத்துல நாம கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருக்கணும். அவங்களுக்கு இந்த வழக்கமான அறிகுறிகள் இல்லாம, கழுத்து, தோள்பட்டை, மேல் முதுகு இல்லைன்னா அடி வயித்துல வலி மாதிரி வித்தியாசமான அறிகுறிகள் வரலாம். இதையெல்லாம் நாம பொதுவா மாரடைப்புனு நினைக்க மாட்டோம்.
அதே மாதிரி, வயசானவங்களுக்கு சில சமயம் தெளிவான அறிகுறிகள் இல்லாம, மூச்சுத் திணறல், திடீர்னு மயக்கம் வர்றது, ஒரு மாதிரி குழப்பமான மனநிலை, இல்லைன்னா பொதுவா உடம்பு ரொம்ப முடியாம போறது மாதிரியான மாறுபட்ட அறிகுறிகள் இருக்கலாம். நீரிழிவு நோய் இருக்கிறவங்களுக்கு சில சமயம் எந்தவிதமான வெளிப்படையான அறிகுறிகளும் இல்லாமலேயே ‘அமைதியானம் மாரடைப்பு’ (silent heart attack) வரலாம், இது ரொம்பவே கவனிக்க வேண்டிய விஷயம்.
இந்த விதவிதமான எச்சரிக்கை அறிகுறிகள பத்தி நாம தெளிவா தெரிஞ்சு வெச்சுக்கிறது, சரியான நேரத்துல மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) எடுத்துக்கறதுக்கும், முக்கியமா, உயிர் பிழைக்கிற வாய்ப்பை கணிசமா அதிகப்படுத்திக்கறதுக்கும் ரொம்ப ரொம்ப அவசியம்.
ஒருவேளை இந்த அறிகுறிகள் ஒருத்தருக்குத் தென்பட்டால், அடுத்த நிமிஷமே நாம செய்ய வேண்டிய முதலுதவி என்னனு அடுத்த பகுதியில இன்னும் விரிவா அலசுவோம்.
மாரடைப்பு: ஆம்புலன்ஸ் வருவதற்குள் நாம் செய்யவேண்டிய அதிமுக்கிய முதலுதவிகள்
ஒருத்தருக்கு மாரடைப்பு அறிகுறிகள் தெரிகிறதுன்னா அடுத்த நொடியே நாம செய்ய வேண்டிய மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) விஷயங்களில் முதல் மற்றும் அதிமுக்கியமான விஷயம் அவசர மருத்துவ சேவைகளை (Emergency Medical Services) அழைப்பது. நம்ம தமிழ்நாட்டுல இதற்கு 104 என்ற எண்ணை அழைக்கலாம்.
நீங்களே வண்டிய எடுத்துக்கிட்டு மருத்துவமனைக்குப் பறப்பதைவிட, ஆம்புலன்ஸை அழைப்பதுதான் எப்போதுமே புத்திசாலித்தனம். ஏன்னா, ஆம்புலன்ஸில் வரும் மருத்துவப் பணியாளர்கள், மருத்துவமனைக்குச் செல்லும் வழியிலேயே சிகிச்சையைத் தொடங்க முடியும். அதுமட்டுமில்லாமல், ஒருவேளை இதயம் நின்று விட்டால் கூட, உயிரைக் காப்பாற்ற அவர்கள் முறையாகப் பயிற்சி பெற்றிருப்பார்கள். வேறு வழியே இல்லைனா தவற முடிந்தவரை, பாதிக்கப்பட்டவரோ அல்லது நீங்களோ வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டு மருத்துவமனைக்குச் செல்வதைத் தவிர்ப்பது நல்லது.
மருத்துவ உதவி வரும் வரை, பாதிக்கப்பட்ட நோயாளி பதற்றப்படாமல் இருக்க, முதலில் அவரை அமைதிப்படுத்த வேண்டும். பிறகு, அவருக்கு வசதியான ஒரு நிலையில், உட்காரவோ அல்லது படுக்கவோ வைக்க வேண்டும். பொதுவாக, சுவரில் சாய்ந்த மாதிரி, கொஞ்சம் சாய்ந்த நிலையின் அவரை உட்கார வைப்பது நல்லது. மல்லாக்கப் படுக்க வைத்தால் மூச்சுவிட சிரமமாக இருக்கலாம்.
அடுத்ததாக, அந்த நோயாளிக்கு ஆஸ்பிரின் ஒவ்வாமை இல்லை, இரத்தப்போக்கு சம்பந்தமான பிரச்சனைகள் இல்லை, அல்லது உயர் இரத்த அழுத்தம் போன்ற காரணங்களால் மருத்துவர் ஏற்கெனவே ‘ஆஸ்பிரின் பக்கமே போகாதீர்கள்’ என்று எச்சரித்திருக்கவில்லை என்றால், ஒரு 325mg ஆஸ்பிரின் மாத்திரையை மென்று முழுங்கச் சொல்வது மிகவும் நல்லது. பொதுவாக மற்ற ஒவ்வாமைகளையும் மனதில் வைத்துக்கொள்வது அவசியம். ஆஸ்பிரின் மாத்திரை இரத்தத்தை சற்று நீர்த்துப்போகச் செய்து, இரத்தம் உறைந்து கட்டியாகாமல் தடுப்பதால், இது பெரிய உதவியாக இருக்கும்.
ஒருவேளை, அந்த நோயாளி சுயநினைவை இழந்து, அவருக்கு மூச்சு நின்று விட்டால், அங்கு முறையான பயிற்சி பெற்ற யாராவது இருந்தால், உடனடியாக இதய நுரையீரல் புத்துயிர்ப்பு (CPR – Cardiopulmonary Resuscitation), அதாவது சி.பி.ஆர் செய்தல் என்பதைத் தொடங்க வேண்டும். இதற்கு முன் சி.பி.ஆர். (CPR) பயிற்சி எடுக்கவில்லை என்றாலும், அவசர சேவை அழைப்பு மையத்தில் இருப்பவர் வழிநடத்துவதைக் கேட்டு, அல்லது உங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தால், கைகளால் மட்டும் சி.பி.ஆர் செய்ய முயற்சிக்கலாம். மாரடைப்பு ஏற்பட்ட முதல் சில நிமிடங்களிலேயே சி.பி.ஆர். செய்யத் தொடங்கினால், அது உயிர் பிழைக்கும் வாய்ப்பை இரண்டு அல்லது மூன்று மடங்கு வரைக்கும் அதிகப்படுத்தும் என்கிறார்கள். காரணம், இது உடலில் இரத்த ஓட்டம் தடைபடாமல் பார்த்துக்கொள்ளும்.
இந்த மாதிரியான உடனடி கவனிப்பு / முதலுதவி நடவடிக்கைகள் மிகவும் முக்கியமானவை. இந்த நேரத்தில், மீட்பவர் / அருகில் இருப்பவர் பதற்றப்படாமல், அதே சமயம் மிக வேகமாகச் செயல்பட வேண்டியது அவசியம்.
இந்த முக்கியமான முதலுதவி படிநிலைகளெல்லாம் இப்போது ஓரளவுக்கு நமக்கு பிடிபட்டிருக்கும். ஆனால், இந்த மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) விஷயத்தில் ஏன் ஒவ்வொரு நொடியும் அத்தனை முக்கியம், தேவையற்ற தாமதத்தைத் தவிர்க்க நாம் என்னவெல்லாம் செய்ய வேண்டும், என்னென்ன தவறுகளைச் செய்யவே கூடாது என்பதைப் பற்றி அடுத்த அடுத்த பகுதியில் இன்னும் விரிவாக அலசுவோம்.
மாரடைப்பு: நேரம் போனா வராது… முடிவும் உடனே தேவை!
மாரடைப்புன்னு வந்துட்டா, ஒவ்வொரு நிமிஷமும் எவ்வளவு முக்கியம்னு நாம போன பகுதியில ஓரளவுக்குப் புரிஞ்சுகிட்டோம். இப்போ, இந்த மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) விஷயத்துல, அந்த ‘நேரம்’ எவ்வளவு பெரிய பங்காற்றுதுன்னு இன்னும் கொஞ்சம் ஆழமாப் பார்ப்போம்.
மருத்துவருங்க சொல்ற ஒரு முக்கியமான விஷயம் என்னன்னா, மாரடைப்பு ஏற்பட்ட அந்த முதல் ஒரு மணிநேரம் ரொம்ப பொன்னான நேரம். இந்த பொன்னான நேரத்துக்குள்ள முறையான, சரியான சிகிச்சை கிடைச்சுட்டா, உயிர் பிழைக்கிற வாய்ப்பு பல மடங்கு அதிகமாகும், இதயத்துக்கு ஏற்படுற நிரந்தர பாதிப்பும் கணிசமாகக் குறையும்.
ஒவ்வொரு நொடியும் தாமதம் ஆக ஆக, இதயத் தசைகளோட பாதிப்பு அதிகமாகிட்டே போகும். அப்படி தாமதம் அதிகமாகும்போது, உயிர் பிழைக்கிற வாய்ப்பும் குறைஞ்சுகிட்டே வரும்.
மாரடைப்புக்கான அறிகுறிகள் நல்லா தெரிஞ்ச பிறகும் கூட, பல மணி நேரம் கழிச்சு, ரொம்ப தாமதமாக மருத்துவமனை செல்லுவதே பெரும்பாலும் நடக்குது. இந்த மாதிரி உயிருக்கே ஆபத்தான தாமதங்களுக்கு முக்கியமான காரணம் மாரடைப்பு பத்தியும், முதலுதவி பத்தியும் இருக்கிற ஏகப்பட்ட தவறான கருத்துக்கள் தான். உதாரணத்துக்கு, ‘கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துப் பார்ப்போம், வலி தானாகவே குறைந்துவிடும் என்று காத்திருப்பது’. அது ரொம்ப தப்பான ஒரு செயல். அதே மாதிரி, சுயநினைவு இல்லாதவங்களுக்கு தண்ணியக் குடுத்து, தேவையில்லாம மூச்சுத்திணறல் அபாயத்தை உண்டாக்குறதும் நடக்குது.
“இது மாரடைப்பா இருக்குமோ இல்லையோ? எதுக்கு அவசர மருத்துவ சேவையை கூப்பிட்டு அவங்கள தொந்தரவு பண்ணனும்?” அப்படீங்கிற ஒரு தயக்கம் பல பேருக்கு. தயவுசெஞ்சு இந்த மாதிரி யோசனையெல்லாம் இப்போதைக்கு தள்ளி வெச்சிடுங்க. மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) விஷயத்துல இப்படி யோசிச்சு நேரத்தை வீணடிக்கவே கூடாது. முதல்ல, இந்த மாதிரி தவறான கருத்துக்களை சரி செய்வது ரொம்ப அவசியம்.
நல்லா ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்க, அறிகுறிகள் லேசா இருந்தாலும் சரி, மனசுல சின்னதா ஒரு சந்தேகம் வந்தாலும் சரி, ஒரு நிமிஷம் கூட யோசிக்காம உடனடியா மருத்துவ உதவியை நாடறது தான் புத்திசாலித்தனம். அந்த உடனடி நடவடிக்கை உயிர்களைக் காப்பாற்றும்!
மாரடைப்பு சிகிச்சையில நேரத்தோட அருமையும், தேவையில்லாத தாமதத்தைத் தவிர்க்க வேண்டிய கட்டாயமும் இப்போ நமக்கு நல்லாவே புரிஞ்சிருக்கும்னு நம்புறேன். இந்த மாதிரி ஒரு அவசர நிலைக்கு நாம தனிப்பட்ட முறையிலயும், ஒரு சமூகமாவும், நம்மை எப்படித் தயார்படுத்திக்கிறதுங்கிறதை அடுத்த பகுதியில இன்னும் கொஞ்சம் விளக்கமா அலசுவோம்.
மாரடைப்பு அவசர நிலை: தனிநபர் தயாரிப்பும், சமூகத்தின் கைகோர்ப்பும்!
மாரடைப்புங்கிற அவசர நிலைக்கு, நாம தனிப்பட்ட முறையிலயும், ஒரு சமூகமாவும், நம்மை எப்படித் தயார்படுத்திக்கிறதுன்னு இப்போ கொஞ்சம் விளக்கமா பார்க்கப்போறோம்.
முதல்ல, தனிப்பட்ட முறையில நாம என்ன செய்யணும்னு பாப்போம். மாரடைப்புங்கிறது திடீர்னு தான் வரும். அதனால, அதுக்கு நாமதான் ஒரு மாரடைப்புக்கான ஆயத்தம் செஞ்சுக்கணும். இது ரொம்ப ரொம்ப சீரியஸான விஷயம். ஆயத்தம்னு வெறும் அறிகுறிகளை மட்டும் தெரிஞ்சுவச்சுக்கிட்டா போதாதுங்க. மாரடைப்போட விதவிதமான அறிகுறிகளை நம்ம குடும்பத்தில இருக்கிறவங்ககிட்டயும் சொல்லி, ‘இப்படி இருந்தா அதுவா இருக்கலாம்டா’ன்னு ஒரு தெளிவோட இருக்கணும். அடுத்து, ‘எனக்கு என்னென்ன ஆபத்து காரணிகள் காரணிகள் இருக்குன்னு நாமளே கொஞ்சம் அலசி ஆராய்ஞ்சு தெரிஞ்சு வெச்சுக்கணும். இரத்த அழுத்தம், நீரிழிவு மாதிரி ஏதாவது இருக்கான்னு பார்க்கணும்.
இன்னொரு முக்கியமான விஷயம், ஒரு அவசர உயிர் காக்கும் திட்டம் நம்ம கையில எப்பவுமே இருக்கணும். ஒரு சின்ன டைரிலயோ இல்ல போன்லயோ நீங்க வழக்கமா சாப்பிடற மருந்துங்க, உங்களுக்கு ஒத்துக்காத விஷயங்கள், உங்க குடும்ப மருத்துவர் எண், அப்புறம் அவசரத்துக்கு மருத்துவமனைக்கு போனா கூப்பிட வேண்டிய ரெண்டு மூணு பேரோட தொடர்பு விவரங்கள் இதெல்லாம் குறிச்சு வெச்சுக்கோங்க. இல்லேன்னா, அந்த பதடத்துல ஒண்ணும் ஞாபகத்துக்கு வராது.
நாம தனிப்பட்ட முறையில தயாரா இருக்கிறது ஒரு பக்கம்னா, நம்ம சமூகமும் இதுல கொஞ்சம் பங்காளிக்கணும். இந்த சமூக பங்களிப்பு ங்கிறது மாரடைப்பு பத்தின விழைப்புணர்வை ஊர் பூரா கொண்டு சேர்க்கிறதுல ஒரு ஒரு முக்கியமான கருவி மாதிரி. உதாரணத்துக்கு, நம்ம ஊருல இருக்கிற சமூக ஆர்வலர்கள், நலச் சங்கங்கள் எல்லாம் சேர்ந்து, குறிப்பா சரியான தகவல்கள் போய்ச் சேராத நம்ம கிராமப்புறங்கள்ல, ‘மாரடைப்பு பற்றிய ஒரு பொது விழிப்புணர்வை உண்டாக்கலாம். இது ஒரு பெரிய சேவை.
அதே மாதிரி, அங்கங்க இருக்கிற உள்ளூர் தொண்டு நிறுவனங்கள் மூலமா, மாரடைப்பு வந்தா முதல்ல என்ன செய்யணும்னு அடிப்படையான முதலுதவி பயிற்சிகள், அப்புறம் ரொம்ப முக்கியமான சி.பி.ஆர் பயிற்சி எல்லாம் தயார் பண்ணி, மக்களுக்கு ஒரு பொதுக் கல்விக்கு வழிவகுக்கலாம். இதெல்லாம் கத்துக்கிட்டா, பல உயிரைக் காப்பாத்த முடியும்.
இன்னொரு முக்கியமான விஷயம், நம்ம வீடுகள்ல இருக்கிற வயதானவர்கள், சில சமயம் அவங்களுக்கு என்ன பண்ணுதுன்னு சரியா சொல்லத் தெரியாம கஷ்டப்படுவாங்க. ‘லேசா நெஞ்செரிச்சலா இருக்கு’ன்னு சொல்வாங்க, ஆனா அது வேற மாதிரி அறிகுறியா இருக்கலாம். அதனால, அவங்ககிட்ட தெரியுற சின்னச்சின்ன அறிகுறிகளைக் கூட நாம உன்னிப்பா கவனிச்சு, உடனே எச்சரிக்கை ஆகணும். இதுல அலட்சியமே கூடாது. இந்தக் காலத்துல தொழில்நுட்பம், ஒரு பெரிய வரம். நம்ம மருத்துவர்கள் கூட இப்போ சமூக ஊடகங்கள் மூலமா, அதாவது பேஸ் புக் (Facebook), யூ டூப் (YouTube) மாதிரியான தளங்கள்ல, மாரடைப்பு பத்தின விஷயங்களை புரியுற மாதிரி தமிழ்லயே கல்வி வீடியோக்கள் மற்றும் உள்ளடக்கம் போட்டா, அது இன்னும் நிறைய பேருக்குப் போய்ச் சேரும். இந்த பொது விழிப்புணர்வு முயற்சி, எல்லாரும் சரியான நேரத்துல மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) எடுத்துக்க ரொம்ப உதவியா இருக்கும்.
ஆக, இப்படி தனிப்பட்ட முறையிலும் சமூக அளவிலும் நாம செய்யுற இந்த மாரடைப்புக்கான ஆயத்தம் தான், ஒரு அவசரக்கட்டத்துல நம்மளையும் நம்ம சுத்தி இருக்கிறவங்களையும் காப்பாத்தப்போற முக்கியமான விஷயம். இந்த அறிவையும், இந்தத் தயாரிப்பையும் மத்தவங்களோட பகிர்ந்துக்கிறது அதைவிட முக்கியம்.
மேலும் வாசிக்க : மாரடைப்பு vs இதய செயலிழப்பு: குழப்பம் தீர்க்கும் உயிர் காக்கும் உண்மைகள்
மாரடைப்பு: சுருங்கச் சொன்னால்… நம்ம செயல்தான் எல்லாமே!
ஒரு மாரடைப்பு (E001) அப்படிங்கறது சும்மா சாதாரண தலைவலி மாதிரி தள்ளிப்போடற சமாச்சாரம் இல்லை அது ஒரு பக்கா மருத்துவ அவசரநிலை, உடனே நடவடிக்கை எடுக்கணும்! அதோட விதவிதமான எச்சரிக்கை அறிகுறிகளை சரியா புரிஞ்சு வெச்சுக்கறதும், ஒருவேளை அப்படி ஒரு நிலைமை வந்தா, சரியான மாரடைப்புக்கான அவசர சிகிச்சை (emergency treatment for heart attack) முறைகளைப் பின்பற்றி, அதாவது சட்டுபுட்டுனு உதவி தேடுதல் செய்றதும், தேவையான உடனடி கவனிப்பு (E003) கொடுக்கறதும் ஒருத்தரோட உயிர் பிழைத்தலை நிச்சயம் பிரகாசமாக்கும்.
நல்லா ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்க, இங்க ஒவ்வொரு நொடியும் முக்கியம். நம்மோட உடனடி நடவடிக்கை உயிர்களைக் காப்பாற்றும்! அதனால, சின்னதா ஒரு அறிகுறி தெரிஞ்சா கூட, ‘சரிபார்த்துக்கலாம், கொஞ்ச நேரத்துல சரியாயிடும்’னு அசால்ட்டா இருந்து நேர விரயம் பண்ணாம, தாமதமே இல்லாம மருத்துவ உதவியை நாடறது தான் சரி.
முக்கியமான உயிர் காக்கிற தகவலை நாம மட்டும் தெரிஞ்சு வெச்சுக்கிட்டா போதாது நம்ம குடும்பத்துல, நண்பர்கள் மத்தியில இதை நாலு பேருக்கு எடுத்துச் சொல்றது ஒரு முக்கியமான சமூக பங்களிப்பு. இது ஒரு விதமான பொதுக் கல்விக்கும் பெரிய உதவியா இருக்கும். சும்மா வாட்ஸப்ல தேவையில்லாத ஃபார்வேர்ட் மெசேஜ் அனுப்புறதுக்கு பதிலா, இந்த மாதிரி விஷயங்களை ஷேர் பண்ணா ரொம்ப உதவி இருக்கும்.
இந்த மாதிரி அவசரமான நேரத்துல பதறாம, புத்திசாலித்தனமா, உடனடியா செயல்பட்டு நம்மையும் நம்ம சுத்தி இருக்கிறவங்களையும் காப்பாத்திக்க இந்தத் தகவல்கள் எல்லாம் உங்களுக்கு ஒரு தெளிவான யோசனையை கொடுத்திருக்கும்னு மனசார நம்புறோம். கத்துக்கிட்டதை சரியா பயன்படுத்துவோம்.
