
திடீர்னு நெஞ்சுல ஒரு இறுக்கம், லேசா வலிக்கிற மாதிரி ஒரு உணர்வு, ‘சாதாரண வாயுத் தொல்லையா இருக்குமோ, இல்லை தீவிரமான மாரடைப்பா. இந்தக் கேள்வி நம்மில் பலரையும் ஒரு முறையாவது யோசிக்க வெச்சிருக்கும். இது வெறும் கற்பனை இல்லைங்க, `மாரடைப்பு (heart attack)` என்பது உயிருக்கே ஆபத்தான ஒரு `மருத்துவ அவசரநிலை (medical emergency)`.
இப்படிப்பட்ட பதற்றமான சூழல்ல, நாம செய்யுற சின்னச் சின்ன முதலுதவியும், எடுக்கிற `உடனடி நடவடிக்கை (immediate action)`களும் தான் `உயிர் பிழைப்பு விகிதங்களை (survival rates)` கணிசமாக உயர்த்தி, இதயத்துக்கு வர்ற `இதய பாதிப்பையும் (heart damage)` பெருமளவு குறைக்கும். ஆனால், கொடுமை என்னன்னா, நம்ம `இந்தியா` மாதிரி நாடுகள்ல, நிறைய `மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் (heart attack victims)` சரியான நேரத்துல மருத்துவமனைக்குப் போய்ச் சேர்றதுக்குள்ளேயே `உயிரிழக்க (succumb)` நேரிடுது.
அதனால, இந்த `மாரடைப்பு முதலுதவி (heart attack first aid)` சமாச்சாரத்துல நாம கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா, அதே சமயம் தெளிவா இருக்க வேண்டியது ரொம்ப முக்கியம். `மாரடைப்பின் (heart attack)` `எச்சரிக்கை அறிகுறிகளை (warning signs)` எப்படி சரியா அறிவது, எப்படி வேகமாக செயல்படுவது, எப்போ அவசர மருத்துவ சேவைகளை (EMS – Emergency Medical Services) அழைக்கறதுனு சில சமயம் குழப்பமா இருக்கும் இல்லையா, இதையெல்லாம் பத்திதான் நாம இந்த பகுதியில விரிவா பார்க்கப் போறோம்.
இந்த `மாரடைப்பு முதலுதவி (heart attack first aid)` அறிவுங்கிறது, வீட்டுல இருக்கிற பெரியவங்களுக்கு மட்டும் தெரிஞ்சா போதாது. `குடும்ப உறுப்பினர்கள் (family members)` அத்தனை பேருக்கும், ஏன், அலுவலகத்தில கூட வேலை செய்யற எல்லோருக்கும் இது அத்தியாவசியமான ஒண்ணு. ‘இதெல்லாம் நமக்கு வராதுப்பா, வயசானவங்களோட பிரச்சினை’ன்னு தள்ளாம, இப்போதைய வாழ்க்கை முறை சிக்கல்களை மனசுல வெச்சுக்கிட்டு, நாம எல்லாரும் இதை கத்துக்க வேண்டிய கட்டாயத்துல இருக்கோம்.
ஆக, மாரடைப்புன்னு சொன்னா என்னென்ன அறிகுறிகள் வெளிப்படும், அதை வெச்சு எப்படி உடனடியா செயல்படணும்னு நாம தெளிவா தெரிஞ்சுக்கிட்டா, அது ஒரு உயிரைக் காப்பாத்தறதுக்கு சமம். வாங்க, அந்த அறிகுறிகளைப் பத்தி முதல்ல விவரமா பார்ப்போம்.
இதோ, மாரடைப்பின் முக்கியமான அலாரம் சிக்னல்கள்!
முதல்ல ஒரு விஷயம் தெளிவா புரிஞ்சுக்கணும். மாரடைப்புக்கான அறிகுறிகள் எல்லாருக்கும் ஒரே மாதிரி இருக்காதுங்க. ஆளாளுக்கு ரொம்பவே வித்தியாசப்படும். சிலருக்கு லேசா ஆரம்பிச்சு, சிலருக்கு படக்குனு தீவிரம் ஆயிடும். ஏன், இந்த அறிகுறிகள் வெளிப்படுறதுல ஒரு `200` விதமான சின்னச் சின்ன ` வித்தியாசங்கள் (variations)` கூட இருக்கலாம்னு சொல்லலாம் – அந்த அளவுக்கு ஒவ்வொருத்தரோட உடம்பும் ஒவ்வொரு மாதிரி எதிர்வினையாற்றும். குறிப்பா பெண்கள், வயதானவர்கள், அப்புறம் `நீரிழிவு (diabetes)` உள்ளவங்களுக்கு இந்த அறிகுறிகள் ரொம்பவே நுட்பமாகவோ, நாம எதிர்பார்க்காத விதமாகவோ இருக்கலாம்.
`மாரடைப்பு (heart attack)` வந்தா, நெஞ்சுல ஒரு வலி அல்லது ஒருவிதமான அசௌகரியம் (discomfort) கண்டிப்பா இருக்கும். இது எப்படி இருக்கும்னா, நெஞ்சோட நடுப்பகுதியில யாரோ முழு பலத்தையும் பிரயோகிச்சு அழுத்துற மாதிரி, இல்ல கயிறு கட்டி இறுக்கற மாதிரி, சில சமயம் உள்ளுக்குள்ள ஏதோ பிசையற மாதிரிகூட ஒரு உணர்வு கொடுக்கும். இந்த வலி மார்புல ஆரம்பிச்சு, அப்படியே தோள்பட்டை, கை (பொதுவா இடது கை தான், ஆனா சில சமயம் வலது கைக்கும் வாய்ப்பு கொடுக்கும்!), முதுகு, கழுத்து, ஏன் தாடை, பல்லைக்கூட விட்டுவைக்காது. சிலருக்கு மேல் வயிறு வரைக்கும் கூட இந்த வலி பரவலாம். இது கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டுப் போற சாதாரண வலி இல்லீங்க. பல நிமிஷங்களுக்கு தொடர்ச்சியா இருக்கலாம், இல்ல விட்டு விட்டு கூட வரும்.
இதுமட்டுமில்லாம, இன்னும் சில முக்கியமான அறிகுறிகளும் இருக்கு:
- திடீர்னு உடம்பெல்லாம் ஜில்லுனு வேர்த்துக்கொட்டும் (குளிர் வியர்வை).
- சட்டுனு தலை சுத்தி, கண்ணெல்லாம் இருண்டுக்கிட்டு வர்ற மாதிரி இருக்கும், சில சமயம் அப்படியே மயக்கமே போட்டுடலாம்.
- வாந்தி வர்ற மாதிரி ஒரு குமட்டல் (இது பொண்ணுங்ககிட்ட கொஞ்சம் ஜாஸ்தியா பார்க்கலாம்).
- சில சமயம் நெஞ்செரிச்சல் அல்லது அஜீரணம் மாதிரி பண்ணும். சாதாரண வாய் கோளாறுனு நினைச்சு அசால்ட்டா விட்றதுக்கு வாய்ப்பிருக்கு!
- வாந்தியும் வரலாம்.
- கைகள்ல ஒரு மரத்துப்போன உணர்வு அல்லது ஊசி குத்துற மாதிரி ஒரு `கூச்ச உணர்வு (tingling sensation)` ஏற்படலாம்.
- திடீர்னு மூச்சு வாங்க ரொம்ப சிரமமா இருக்கும்.
- சொல்ல முடியாத அளவுக்கு ஒரு அசதி, அதாவது `தீவிர சோர்வு (extreme fatigue)` (குறிப்பா வயதானவங்களுக்கும், பெண்களுக்கும் இது ஒரு முக்கியமான குறி).
எல்லாருக்கும் நெஞ்சு வலிதான் பிரதான அறிகுறியா இருக்கணும்னு கட்டாயமில்லை. சிலருக்கு இந்த அறிகுறிகள் ரொம்ப கம்மியா இருக்கலாம், இல்ல ரொம்பவே வித்தியாசமா இருக்கலாம். இதத்தான் நாம ‘அறிகுறி வேறுபாடுகள்’னு சொல்றோம். குறிப்பா, `பாலினம் (gender)` ஒரு முக்கியமான காரணி. பெண்களுக்கு கழுத்து, கை அல்லது முதுகுல லேசான வலியோ, குத்துற மாதிரியான வலியோ, குமட்டலோ மட்டும் கூட இருக்கலாம். அவங்களுக்கு நெஞ்சு வலியே இல்லாம கூட ` மாரடைப்பு (heart attack)` வரலாம்!
சில `மாரடைப்புகள் (heart attacks)` திடீர்னு வந்தாலும், பல பேருக்கு ஆபத்து வர்றதுக்கு சில மணிநேரத்துக்கு முன்னாடியோ, ஏன் சில நாட்களுக்கு முன்னாடியோ சின்னச் சின்னதா எச்சரிக்கைகள் கொடுக்க ஆரம்பிச்சுடும். அதனால, இந்த அறிகுறிகளை நாம சரியா அடையாளம் கண்டுக்கறது ரொம்ப ரொம்ப முக்கியம். இதுதான் `மாரடைப்பு முதலுதவி (heart attack first aid)` விஷயத்துல நம்மளோட முதல் மற்றும் அதிமுக்கியமான படி.
அடுத்து, ஒருத்தருக்கு மாரடைப்பு வந்துட்டான்னு தெரிஞ்சதும், நாம பதற்றப்படாம உடனடியா என்னென்ன `முதலுதவி (first aid)` நடவடிக்கைகள் எடுக்கணும்னு விரிவா பார்க்கலாம்.
மாரடைப்பா? பதறாதீங்க… இத முதல்ல செய்யுங்க!
யாருக்காவது `மாரடைப்பு (heart attack)` வந்த மாதிரி ஒரு சந்தேகம் வந்தா போதும், நமக்கு கையும் ஓடாது காலும் ஓடாது. ஆனா, அந்த நேரத்துல நாம, அதாவது ஒரு `பார்வையாளர் / முதலுதவியாளர் (bystander / first aider)` ஆக இருந்து செய்யுற சில முக்கியமான `மாரடைப்பு முதலுதவி` விஷயங்கள் தான் அவங்க உயிரையே காப்பாத்தலாம். ஒவ்வொரு `உடனடி நடவடிக்கையும் (immediate action)` `மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர் (heart attack victim)` கொஞ்சம் தேறுறதுக்கு பெரிய உதவியா இருக்கும். என்னென்ன செய்யணும்னு வரிசையா பார்க்கலாம்.
1. முதல்ல செய்ய வேண்டிய முக்கியமான வேலை, பதற்றப்படாம 108க்கு போன் போடுறதுதான். நம்ம `இந்தியா`வுல இதுதான் `அவசர மருத்துவ சேவைகளை அழைக்கிற (calling EMS / 911)` முதல் வழி. `மாரடைப்பு (heart attack)` மாதிரி நேரத்துல ஒவ்வொரு முடியும் தங்கம் மாதிரி, ஏன் தங்கத்தைவிட விலை அதிகம்னு சொல்லலாம்! `அவசர மருத்துவ சேவைகள் (EMS – Emergency Medical Services)` வர்றதுக்குள்ள நாம சில விஷயங்கள் செய்யலாம், அவங்க வர்ற வரைக்கும் சும்மா காத்துக்கிட்டு இருக்காம.
2. அடுத்து, பாதிக்கப்பட்டவரை `நிலைநிறுத்துதல் (positioning the person)`. அவரை ஒரு சோஃபாலையோ, கட்டில்லயோ சௌகரியமா உட்காரவோ, படுக்கவோ வைங்க. பாதி சாய்ஞ்ச மாதிரி இருந்தா மூச்சு விட கொஞ்சம் சுலபமா இருக்கும். போட்டுருக்கற `இறுக்கமான ஆடைகளைத் தளர்த்துங்க (loosening tight clothing)`. அப்பதான் நிம்மதியா மூச்சு விடுவாங்க.
3. பாதிக்கப்பட்டவர் சுயநினைவோட இருந்து, அவருக்கு `ஆஸ்பிரின் (aspirin)` அலர்ஜி எதுவும் இல்லைன்னு உறுதியா தெரிஞ்சா, அப்புறம் அவசரத்துக்கு நீங்க கூப்பிட்ட மருத்துவர் கிட்டயோ இல்ல அவசரகால மருத்துவ சேவை `EMS (Emergency Medical Services)` செயல்படுத்தனர் கிட்டயோ ஒரு வார்த்தை கேட்டுட்டு, ஒரு மெல்லக்கூடிய `ஆஸ்பிரின்’ (aspirin (chewable)` மாத்திரை கொடுக்கலாம். இந்த `ஆஸ்பிரின் (aspirin)` எதுக்குன்னா, `இரத்த உறைதலைத் தடுக்கிறதுக்கு ‘உதவி பண்ணும், அதனால `மாரடைப்பு (heart attack)` சமயத்துல இதயத்துக்கு ஏற்படுற பாதிப்பு கொஞ்சம் குறைய வாய்ப்பிருக்கு. ஆனா ஒரு முக்கியமான விஷயம், ஆஸ்பிரின் கொடுக்கறதுக்காக ஆம்புலன்ஸ கூப்பிடறதை தாமதப்படுத்திடாதீங்க. முதல்ல கால், அப்புறம்தான் மத்ததெல்லாம். இது `ஆஸ்பிரின் வழங்குதல்’ (administering aspirin (chewable))` ஒரு யோசனைதான், கட்டாயமில்லை, மருத்துவ ஆலோசனை முக்கியம்.
4. ஒருவேளை `மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர் (heart attack victim) எடுத்துக்கிறவரா இருந்து, வழக்கமா வர்ற நெஞ்சுவலின்னு அவரே சொன்னா, மருத்துவர் பரிந்துரைத்தபடி `நைட்ரோகிளிசரின் வழங்கலாம் (administering Nitroglycerin (if prescribed))`. அவங்க அதை எடுத்துக்க நாம உதவலாம்.
5. திடீர்னு சுயநினைவு போயிடுச்சு, மூச்சு நின்னுடுச்சு இல்ல ரொம்ப இழுத்து இழுத்து விடுறாங்கன்னா, ஒரு நிமிஷம் கூட யோசிக்காம `CPR (Cardiopulmonary Resuscitation)` ஆரம்பிக்கணும். ‘அட, நமக்கு `CPR` பயிற்சி இல்லையே’ன்னு தயங்காதீங்க. `கைகளால் மட்டும் CPR (Hands-Only CPR)` பண்ணலாம். எப்படின்னா, பாதிக்கப்பட்டவரோட நெஞ்சோட மையப்பகுதியில, உங்க ஒரு உள்ளங்கையை இன்னொரு உள்ளங்கை மேல வெச்சு, வேக வேகமா, ஆழமா `மார்பு அழுத்தங்கள் (chest compressions)` கொடுக்கணும். நிமிஷத்துக்கு `100`ல இருந்து `120` தடவைன்னு கணக்கு வெச்சுக்கோங்க. ஒருவேளை நீங்க முறையா `CPR (Cardiopulmonary Resuscitation)` பயிற்சி எடுத்திருந்தா, 30 தடவை நெஞ்சை அழுத்தினதுக்கு அப்புறம் ரெண்டு `மீட்பு சுவாசங்கள் (rescue breaths)` கொடுக்கலாம். `CPR (Cardiopulmonary Resuscitation)` தான் அந்த இக்கட்டான சூழல்ல `முக்கிய உறுப்புகளுக்கு இரத்த/ஆக்ஸிஜன் ஓட்டத்தை பராமரிக்க (maintaining blood/oxygen flow to vital organs via CPR)` உதவுற ஒரு அருமையான வழி. இது `மாரடைப்புக்கான முதலுதவி வழங்குதல் (providing first aid for heart attack)` விஷயத்துல ரொம்பவே முக்கியமானது.
6. பக்கத்துல எங்கயாவது `AED (Automated External Defibrillator)` கருவி கண்ணுல பட்டா, பாதிக்கப்பட்டவர் சுயநினைவில்லாம இருந்தா, தயங்காம அதை எடுத்துட்டு வந்து `பயன்படுத்துங்க (using an AED)`. கருவிய ஆன் பண்ணா போதும், நமக்கு என்ன செய்யணும்னு சொல்லும்ம். அதை அப்படியே பின்பற்றிண்ணா போதும். அந்த `AED (Automated External Defibrillator)` கருவி இதயத் துடிப்பை பரிசோதனை பண்ணி, தேவைப்பட்டா ஒரு மின்ன அதிர்ச்சி கொடுத்து, `சாதாரண இதய தாளத்தை மீட்டமைக்க (restore normal heart rhythm via AED)` உதவி பண்ணும். அது தேவையில்லாம மின்னதிர்ச்சி கொடுக்காது, அதனால பயப்பட வேண்டாம்.
எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும், ஆம்புலன்ஸ் அல்லது `EMS (Emergency Medical Services)`க்கு கால் பண்றதை மட்டும் தள்ளிப் போடாதீங்க. அதுதான் முதல் மற்றும் அதிமுக்கியமான வேலை. ஒருவேளை ஆம்புலன்ஸ் வர தாமதம் ஆகுற மாதிரி தெரிஞ்சாலோ, இல்ல வர்றதுக்கே வாய்ப்பே இல்லாத ஒரு சூழல் இருந்தாலோ, வேற யாரையாவது வச்சுக்கிட்டு உடனே பக்கத்துல இருக்கற மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சேர்க்கிறதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணுங்க.
இப்போ நாம பார்த்ததெல்லாம் ரொம்ப முக்கியமான, ‘கண்டிப்பா செய்ய வேண்டிய’ `மாரடைப்பு முதலுதவி (heart attack first aid)` அடிகள். ஆனா, நல்ல விஷயம் செய்யப்போய் சில தவறுகளை செஞ்சுடக் கூடாது பாருங்க. அதனால, அடுத்ததா நாம ‘செய்யவே கூடாத’ விஷயங்கள் என்னென்னன்னு விலாவாரியா பார்க்கலாம். அதுவும் முக்கியம் தானே!
மாரடைப்பு அலர்ட்: இந்தத் தப்புகளை செஞ்சிராதீங்க!
`மாரடைப்பு முதலுதவி`ன்னு நாம களத்துல இறங்கும்போது, நல்ல விஷயம் செய்யப் போய் வேற எதுவும் நடந்துடக் கூடாது இல்லையா? அதனால, `மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்` நிலையை இன்னும் மோசமாக்கக்கூடிய சில விஷயங்களை ‘கண்டிப்பாக செய்யக்கூடாது’ பட்டியல்லல வெச்சுக்கணும்.
முதலாவது, ரொம்ப முக்கியமான தப்பு… `அறிகுறிகளைப் புறக்கணிப்பது (ignoring symptoms)`. சரியாயிடும்’னு நமக்கு நாமே சமாதானம் சொல்லிக்கிட்டு, பொன்னான நேரத்தை வீணடிக்கவே கூடாது. `மாரடைப்பு (heart attack)` வந்தவரு ‘எனக்கு ஒண்ணுமில்ல, மருத்துவமனை எல்லாம் வேண்டாம்’னு சொன்னாலும், நாம அதை காதுல வாங்கிக்காம, உடனடியா செயல்லல இறங்கணும். ஏன்னா, ஒவ்வொரு நிமிஷமும் இங்கே தங்கம்!
அடுத்த கோல்மால்: `மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்` ‘நானே ஓட்டிட்டுப் போறேன்’னு கிளம்புறது. அவசரத்துல அவங்களையே வண்டியை ஓட்டச் சொல்றதோ, இல்ல அவங்க கிளம்புறத அனுமதிக்கிறதோ கூடவே கூடாது. அப்படி செஞ்சா, இதயத்துக்கு இன்னும் அதிக அழுத்தம் கொடுத்து, பிரச்சனையை நாமளே பத்த வெச்ச மாதிரி ஆகிடும். `நோயாளியை மருத்துவமனைக்கு ஓட்டிச் செல்லுதல் (driving the patient to the hospital)`ங்கிறது ஆம்புலன்ஸ் வர முடியாத பட்சத்தில் மத்தவங்க செய்ய வேண்டிய ஒரு `கடைசிப் புகலிடம் (last resort)` தான்; பாதிக்கப்பட்டவரே செய்ய வேண்டிய சாகசம் கிடையாது.
இன்னொரு முக்கியமான விஷயம், `பாதிக்கப்பட்ட நபருடன் தங்குதல் / அவரை தனியாக விட்டுவிடாமல் இருத்தல் (staying with the person / not leaving them unattended)`. மருத்துவ உதவி வந்து சேர்ற வரைக்கும், அவங்க பக்கத்துலயே இருந்து, ‘பயப்படாதீங்க, நாங்க இருக்கோம்’னு தைரியம் சொல்றது ரொம்ப முக்கியம். தனியா இருக்காங்கன்னு தெரிஞ்சா, பயம் இன்னும் அதிகமாகும். அதேபோல, மருத்துவர் ஆலோசனையோ, `EMS (Emergency Medical Services)` கைடன்ஸோ இல்லாம, என்ன தோணுதோ அதையெல்லாம் கொடுக்கவே கூடாது. ஆஸ்பிரின் (aspirin), நைட்ரோகிளிசரின் (Nitroglycerin) மாதிரி சில மருந்துகள் மருத்துவர் சொன்னா, இல்ல அவங்க வழக்கமா எடுத்துக்கற மருந்தா இருந்தா மட்டும்தான். மத்தபடி, தண்ணி கூட கொடுக்கலாமா வேண்டாமான்னு யோசிக்கணும்.
கடைசியா, ஆனா ரொம்ப முக்கியமா: `அவசரத்தின் போது பீதி (panicking during an emergency)` அடையவே கூடாது. நம்ம அமைதிதான் பாதிக்கப்பட்டவருக்கு பாதி தைரியத்தைக் கொடுக்கும். அதனால, நிதானமா, தெளிவா யோசிச்சு, `மாரடைப்புக்கான முதலுதவி வழங்குதல் (providing first aid for heart attack)` பணிகளை செய்யணும். இது அந்த `மாரடைப்பு (heart attack)` வந்தவருக்கு பெரிய ஆறுதலா இருக்கும்.
ஆக, `மாரடைப்பு (heart attack)` சமயத்துல நாம செய்யவே கூடாத சில விஷயங்கள் என்னென்னன்னு இப்போ ஒரு அளவுக்கு தெளிவா புரிஞ்சிருக்கும்னு நினைக்கிறேன். ‘செய்ய வேண்டியவை’ எவ்வளவு முக்கியமோ, அதே அளவுக்கு ‘செய்யக் கூடாதவை’யும் முக்கியம். இப்போ, ஒருத்தருக்கு ஆபத்துன்னா, நாம நம்பிக்கையோட உதவி செய்யுறதுக்கு, இந்த முழு பட்டியலையும் அடுத்த பகுதில ஒரு தடவை திருப்பி பார்க்கலாம்.
மேலும் வாசிக்க : உடலின் மெல்லிய குரல்கள்: மாரடைப்பு வருமுன் கேளுங்கள்!
மாரடைப்பு முதலுதவி: தெரிஞ்சாச்சு… அடுத்து என்ன செய்யணும்?
ஓகே, இப்போ ஒரு முக்கியமான கட்டத்துக்கு வந்திருக்கோம். இந்த முழு பயணத்துல, `மாரடைப்பு (heart attack)` அறிகுறிகளை எப்படி கண்டுபிடிக்கிறது, சட்டுன்னு என்ன `முதலுதவி (first aid)` செய்யணும், எதெல்லாம் பக்கத்துலகூட போகக் கூடாதுன்னு விலாவாரியா அலசிட்டோம். ஒண்ணு மட்டும் நல்லா ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்க, நாம சரியான நேரத்துல எடுக்கிற ஒவ்வொரு `உடனடி நடவடிக்கையும் (immediate action)` தான், உயிர் பிழைக்கிற வாய்ப்பை, ஏற்படுத்தும்.
அதனால, `மாரடைப்புக்கான முதலுதவி வழங்க வேண்டியிருந்தா, முதல்ல செய்ய வேண்டியது, `உடனடியாக 108,அவசர சேவைகளை அழைப்பது (call emergency services immediately)`, சில நேரம் காவல்துறை உதவிக்கு `100` அல்லது ஒருங்கிணைந்த எண் 112 கூட பயன்படலாம். அப்புறம், தேவைப்பட்டா துணிஞ்சு `CPR செய்யவும் (perform CPR if needed)`. அதே சமயம், டென்ஷன் ஆகிறது, ‘இது ஒண்ணுமில்ல’ன்னு அறிகுறிகளை சாதாரணமா எடுத்துக்கறது, நோயாளியை வண்டி ஓட்ட சொல்றது – இதெல்லாம் கண்டிப்பா தவிர்த்திடனும்.
யோசிச்சுப் பாருங்க, உங்க ஒரு சின்ன செயல் ஒரு உயிரையே காப்பாத்தலாம்! அதனால, நாம இந்த `மாரடைப்பு முதலுதவியைக் கத்துகிறது (learn heart attack first aid)` – அதுவும் CPR மாதிரி உயிர் காக்கிற விஷயங்களை கண்டிப்பா தெரிஞ்சு வெச்சுக்கணும்.
இந்த `மாரடைப்பு முதலுதவி` பத்தின உங்க அறிவை இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமாகிக்கவும், எந்த அவசர நிலையிலயும் ‘நான் இருக்கேன்’னு தைரியமா செயல்ல இறங்க முறையான பயிற்சி எடுத்துக்கவும், எங்கள தொடர்பு கொள்ளுங்க (Connect with us to know more).